Wat al wel vaker is beschreven, is de diaspora van zwarte Amerikaanse jazzmuzikanten die, om allerlei redenen waarvan het virulente racisme in hun land van herkomst vaak niet de minste was, destijds hun toevlucht en een in meerdere of mindere mate belegde boterham in Europa kwamen zoeken. Wat iemand ook maar eens onderwerp van een boek of film moet maken, is de vergelijkbare uittocht van zwarte Amerikaanse soulmuzikanten in de jaren 1960 en 1970. In de meeste Europese landen had je toen uitgeweken artiesten die optraden in nachtclubs en in vakantiecentra of toerden langs dancings en baancafés. Dat was vermoedelijk hard werken, met wisselend succes. Sommigen -de allerbekendste is natuurlijk de aangespoelde Oostendenaar Marvin Gaye- deden dat voor kortere periode, om hun leven en hun carrière weer op orde te krijgen. Anderen maakten bewust de keuze om zich voortaan op de Europese markt te richten en vestigden zich hier zo goed als permanent.
Eén van de, alleszins in België en Nederland, meest bekende artiesten van die tweede soort was Donna Hightower. In de vroege jaren 1970 zo goed als een vaste gast in het zondagse "Binnen Buiten" en op "Avro's Toppop". Lokaal werd verteld dat ze eigenlijk in Deurne woonde. Of dat effectief zo was, zal de auteur van het boek of de film over de uitgeweken soulartiesten moeten uitzoeken. Tot die tijd moeten we ons behelpen met haar grootste hit: This World Today Is A Mess (filmpje).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten