vrijdag 28 februari 2014

Geitenschommel


In ons niet aflatend streven om het leven van mens en dier te veraangenamen, vandaag reclame voor dit fijne initiatief van een Franse boer: de geitenschommel (hier).

Zoals de commentaarstem terecht opmerkt: interessant wat dit zou geven met koeien.

Het prentje: sowieso een avontuurlijke diersoort, de geit. Hier klaar om met het vliegtuig op reis te gaan. Zie je koeien ook niet zo vaak doen.

donderdag 27 februari 2014

Non-fictie


Er was wel wat te doen rond Ryszard Kapuscinski. Die Poolse reisjournalist kon bij ons, sinds de lectuur in Humo, een mensenleven geleden, van zijn reportages over Iran en Ethiopië, geen kwaad meer doen. En nu beweerden kwatongen dat hij maar liefst twee doodzonden had bedreven. Eén, zijn reisverhalen klopten feitelijk niet altijd en, twee, hij had gecollaboreerd met de Poolse inlichtingendiensten.

Het eerste verwijt is, in dit geval, enigszins absurd. Kapuscinski bedreef een vorm van reisjournalistiek die literair van aard was. Het ging er Kapuscinski om iets te vertellen over een land of een situatie waardoor je dat land of die situatie beter begreep. Dat hij daarbij al eens wat nonchalant omsprong met datums of plaatsnamen is hoogstens jammer, maar niet het punt. Dat soort feiten zoek je immers gewoon op in een naslagwerk, daar heb je geen reisjournalist voor nodig. Die zonde is dus niet kapitaal en behoeft zelfs geen penitentie.

Verwijt twee dan. Lectuur van Kapuscinski's biografie (Kapuscinski: Non-Fictie. Biografie van een legendarische journalist) van de hand van zijn landgenoot Artur Domoslawski, maakt veel duidelijk. Kapuscinski geloofde in het socialisme; in sommige periodes van zijn leven weliswaar met meer overtuiging dan op andere. Zelfs ten tijde van de onafhankelijke vakbond Solidariteit, toen Kapuscinski toetrad tot het beschermcomité van de vakbond, bleef hij fundamenteel betrouwen op het regime. Kapuscinski was partijlid en zag er geen graten in wanneer vrienden binnen de veiligheidsdienst hem vroegen rapporten te schrijven over de politieke situatie van de landen die hij bezocht. Kapuscinski benadeelde niemand en de rapporten die hij schreef verdwenen meestal netjes in de schuif van één of andere chef. Ook geen doodzonde.

Nog even over Domoslawski's boek. Je leest vaak boeken over ex-communisten of over notoire communistische slechteriken. Je leest vrijwel nooit over wat vermoedelijk ook een aanzienlijke groep moet zijn geweest: de mensen die op één of andere manier hun hoop stelden op partij, die vaak ontgoocheld werden, maar die bleven geloven dat het systeem fundamenteel goed zat. Dat soort mensen leer je door dit boek alleszins beter begrijpen.

woensdag 26 februari 2014

Droomtuin


Veel dichter bij het paradijs kom je vermoedelijk niet. Vrolijk een ritje maken op een uitermate fraaie tijger, onderwijl de ukulele betokkelend. Je hoeft je overigens niets aan te trekken van die leeuw in het struikgewas. Die is gewoon een beetje verlegen. Dag leeuw! Dag meneer. Zie je wel.

Droomtuin: fijne tuin.

Het prentje: Frances BroomfieldHenri Rousseau's Dream, 1997.

dinsdag 25 februari 2014

Kreeftenbier


Dat soort dingen vertellen ze je niet in al die natuurdocumentaires op TV. Kreeften blijken gewoon, net als iedereen, een smakelijk glas Guinness te kunnen waarderen. Gelijk hebben ze.

(Vóór het verloren gaat: als je in de jaren zestig station Antwerpen-Centraal binnenreed, zag je een gigantisch reclamebord  met daarop de boodschap Guinness is good for you. Waarop steevast iemand in ons gezin, zonder het minste spoor van ironie en met een aplomb dat ervaringsdeskundigheid suggereerde, de observatie ten gehore bracht: "Guinness, da's eten en drinken"Waarom we dat deden - noch vader, noch moeder, noch opgroeiende zoon, laat staan nakomende en zich nog in korte broek hullende zoon dronken ooit Guinness- is in de mist der tijd verdwenen. Families: helemaal begrijp je ze nooit.)

maandag 24 februari 2014

Oorlogshond


Het prentje: "A German mascot dog from World War One, complete with his own jacket and rank button, feldmutze with cockade and his very own Iron Cross Second Class", via Weird Vintage, met dank aan KB.

zondag 23 februari 2014

Thuisreizen


Ook dit jaar is de verleiding weer groot om vooral aan thuisreizen te doen.  Niets om je ongemakkelijk over te voelen, overigens:
"Geen kwaad woord over reizen, maar het is niet zonder meer juist om aan te nemen, dat reizigers zichzelf automatisch op vooruitgang trakteren en spelenderwijs een open mind verwerven, terwijl thuisblijvers en stilstaanders onontkoombaar aan achteruitgang en benepenheid ten prooi vallen." - René Gude, 'Schrijvers reizen thuis', De Parelduiker, 2014/1
Het prentje: En voor de avonturiers onder ons, ook thuisreizen is best wel risicovol, zoals bijvoorbeeld Samuel Ferguson in Jules Verne's Vijf weken in een luchtballon terecht constateert. “Er is altijd gevaar in het leven; het kan zeer gevaarlijk zijn, aan tafel te zitten of de hoed op het hoofd te zetten." Neen, thuisreizen is hoegenaamd niet voor watjes.

zaterdag 22 februari 2014

Zweedse schnapps


Vermoedelijk één van de meer verbijsterende elpeetitels en dito hoezen: Charlie Parker, Swedish Schnapps. Muzikaal gesproken gelukkig niets mee mis. Integendeel zelfs, zoals het titelnummer bewijst (muziekje). Fijne bebop.

Wat weten we overigens van Zweedse sterke drank? Volgens wiki behoort Zweden traditioneel tot de vodka belt. Zweden drinken bränvinn (brandewijn) en op smaak gebracht met karwij geeft dat het meer gekende akvavit. Of Charlie Parker bijzonder tuk was op één van of beide drankjes kunnen we niet zo meteen zeggen. Voer voor jazzhistorici.

vrijdag 21 februari 2014

Picasso stuurt


Als Picasso je een kaartje stuurde, dan was daar duidelijk werk van gemaakt. We nemen aan dat Cocteau behoorlijk in zijn nopjes was toen de postbode hem bovenstaande beschilderde missive bracht. Apollinaire mocht evenmin klagen. Als Pablo vond dat je vaker iets van je moest laten horen, dan kreeg je die boodschap in getekende vorm toegestuurd:


Uitermate sympathiek ogend hondje had Apollinaire trouwens.

Alles over Picasso's gepersonaliseerde briefkaarten: hier.

donderdag 20 februari 2014

Koebeesten


Mensen die dagelijks een plakje koe tussen de boterham leggen slagen er op wonderbaarlijke wijze in dat plakje te dissociëren van dode koebeesten. Reële levende koebeesten, lijken die plakjeseters te denken, vinden dat helemaal niet erg om te eindigen als boterhambeleg. Koebeesten zijn immers dom en gevoelloos.

Wie dit vrolijke lentefilmpje (hier) ziet, weet voortaan beter.

Koebeesten: niet zo gek verschillend van mensen.

Het prentje: Paulus Potter (1625-1654), Koeien in de wei, 1652. Het filmpje via Charlotte Mutsaers.

woensdag 19 februari 2014

Twee pausen


Mensen hier en nu: feliciteer uzelf. Zeldzaam zij die ooit tezelfdertijd twee levende pausen konden aanschouwen. In nagenoeg de ganse christelijke geschiedenis was er - tegenpausen uitgezonderd - altijd maar één troonopvolger van Petrus tegelijk onder de levenden. En nu dus: niet minder dan twee.

Twee pausen. En dan zijn er mensen die beweren dat het niet goed gaat met de katholieke kerk.

dinsdag 18 februari 2014

Indianenhonden


"Eind 1831 bevond ik mij op de linkeroever van de Mississippi, in een plaats die door de Europeanen Memphis wordt genoemd. Terwijl ik daar was, arriveerde een grote groep Choctaws (de Fransen in Louisiana noemen hen Chactas); deze wilden verlieten hun land en wilden naar de andere over van de Mississippi oversteken in de hoop er een toevluchtsoord te vinden dat de Amerikaanse staat hun had beloofd. Het was midwinter en de koude was daar ongemeen hevig; de sneeuw was op de grond bevroren en de rivier was bedekt met enorme ijsschotsen. De Indianen hadden hun gezinnen meegenomen; zij sleepten gewonden, zieken, pasgeboren kinderen en stervende grijsaards mee. Zij hadden tenten noch wagens, alleen een beetje mondvoorraad en wapens. Ik zag hoe zij aan boord gingen om die grote rivier over te steken, en dit plechtige tafereel zal nooit uit mijn herinnering verdwijnen. In de hele groep was geen snik, geen klacht te horen; zij zwegen. Hun ongeluk bestond allang en zij voelden dat het onherroepelijk was. Alle Indianen waren aan boord van de vaartuigen die hen moesten overzetten; hun honden bevonden zich nog op de oever; toen die arme dieren ten slotte zagen dat zij elkaar voor altijd zouden kwijtraken, hieven zij gezamenlijk een verschrikkelijk gejank aan en wierpen zich tegelijk in het ijskoude water van de Mississippi en volgden zij hun meesters al zwemmend."

Alexis de Tocqueville, Over de democratie in Amerika, Lemniscaat, Rotterdam, 2011.

maandag 17 februari 2014

Batvoetbal


Wat minder mensen weten: er was een tijd dat Batman en Robin (prentje) professioneel voetbal speelden. Dat deden ze onder de pseudoniemen Kevin Keegan (Robin) en John Toshack (Batman). En niet eens onverdienstelijk.

Wat ons dan toch weer even bij de favoriete voetbalploeg brengt: het is een vreemd seizoen. Massa's punten los, bijna kampioen en dan begint de ploeg te haperen. Zenuwen, vermoedelijk. De angst dat het toch weer fout gaat. Dat moet je Batman en Robin nageven: van angst en zenuwen hadden die nooit veel last. Dachten ook niet zo verschrikkelijk diep na, heb je de indruk. Misschien maar beter ook.

zondag 16 februari 2014

Opgroeiende jongens


Wat opgroeiende jongens vooral moeten doen: een instrument leren bespelen. Eddie Mack (prentje) beklaagt zich zichtbaar geen moment de vele uren toonladders inoefenen. Ondanks zijn niet echt tot de verbeelding sprekende uitstraling en fysiek, geen moment om vrouwelijk gezelschap verlegen: Eddie huwde (en scheidde) liefst zes keer.

Een instrument leren, jongens, en ze bieden zichzelf aan, de meisjes. Zo eenvoudig is dat.

zaterdag 15 februari 2014

Weerpraatje


"It is commonly observed, that when two Englishmen meet, their first talk is of the weather; they are in haste to tell each other, what each must already know, that it is hot or cold, bright or cloudy, windy or calm."

Dr. Samuel Johnson, The Idler, nr. 11, 24 juni 1758

Het prentje: Ken HowardRain Effect, Trafalgar Square, 2008

vrijdag 14 februari 2014

Hippomobiel


Omdat werkelijk alle beetjes helpen om het verkeersvraagstuk dichter bij een oplossing te brengen: vandaag een pleidooi voor de opwaardering van de hippomobiel. Massa's nijlpaarden die nu in dierentuinen staan te vegeteren zouden zich wat graag nuttig maken in de maatschappij. Nijlpaarden halen snelheden tot dertig kilometer per uur, lusten vrijwel alles en produceren geen fijn stof. Wel nijlpaardenmest, maar dat is vermoedelijk uitstekend geschikt om biologisch-dynamische peulboontjes of onbespoten spruitjes groot en sterk mee te maken.

De hippomobiel: niets dan voordelen.

donderdag 13 februari 2014

Octagon City


Bijna hadden de vegetariërs hun eigen stad. En als dat een succes was geworden was er natuurlijk dra een land, continent en wat niet nog al meer gevolgd. Helaas, het heeft niet mogen zijn. Het begon nochtans goed. Een propagandist van de vegetarische zaak, Henry S. Clubb, vond in 1856 twee ondernemers, Charles DeWolfe en John MacLaurin, bereid om een nieuwe stad te bouwen in Kansas. Een stad waar geleefd zou worden volgens de vegetarische beginselen. En omdat, als je begint te hervormen, je beter geen half werk doet, bedacht Clubb meteen ook maar een nieuwe woonvorm voor die stad. Voortaan zouden we in achthoekige huizen wonen, kwestie van optimaal de mogelijkheden van licht en lucht te benutten.

Octagon City, want zo zou de nieuwe stad heten, werd jammer genoeg opgetrokken op een stuk grond dat niet voor bewoning geschikt was. Niet alleen was de locatie moeilijk bereikbaar en was er geen drinkbaar water, maar bovendien was de grond moerassig en vergeven van malaria veroorzakende muggen. De eerste pioniers, een honderdtal, hielden het geen half jaar vol en verlieten het desolate oord.

Een paar decennia later, met de komst van de spoorwegen werd het gebied ontsloten en de moerassen drooggelegd. Waar eens Octagon City zou verrijzen, is nu Chanute gevestigd, een gemeente van een kleine tienduizend inwoners, waar het zesde grootste cementbedrijf van de Verenigde Staten zijn thuisbasis heeft, zoals de gemeente trots laat weten.

De nagedachtenis aan het vegetarisch experiment is zo goed als vergeten. In de jaren 1980 trok de gemeente een gedenkplaat op, maar die werd later door vandalen vernietigd. Octagon City: de mensheid was en is er duidelijk nog niet klaar voor.

Het prentje:één van de krantjes waarmee Henry Clubb de zaak van de Vegetarische Kolonie bepleitte. Voor wie een getuigenverslag wil lezen van dat korte en niet zo succesvolle experiment: meer hier.

woensdag 12 februari 2014

Operaplot


No good opera plot can be sensible, for people do not sing when they are feeling sensible.” — W.H. Auden (prentje).

dinsdag 11 februari 2014

Alle tijden


Net als de mode ook van alle tijden: het klagen over en zich vrolijk maken over de mode. Om dan vervolgens een jaar later te moesten vaststellen dat de eertijds bespotte mad fashions nu gewoon in je kleerkast hangen.

Het prentje: de voorpagina van John Taylor, Mad fashions, od fashions, all out fashions ; or, The emblem of these distracted times, 1642.

maandag 10 februari 2014

Presidentiële leestips


Onder de vele redenen waarom Theodore -alias Teddy- Roosevelt de geschiedenis zal ingaan als een veel belangrijker president dan zijn naamgenoot Franklin D., deze tien. Teddy Roosevelt's leestips:

1. “The room for choice is so limitless that to my mind it seems absurd to try to make catalogues which shall be supposed to appeal to all the best thinkers. This is why I have no sympathy whatever with writing lists of the One Hundred Best Books, or the Five-Foot Library. It is all right for a man to amuse himself by composing a list of a hundred very good books… But there is no such thing as a hundred books that are best for all men, or for the majority of men, or for one man at all times.”

2. “A book must be interesting to the particular reader at that particular time.”

3. “Personally, the books by which I have profited infinitely more than by any others have been those in which profit was a by-product of the pleasure; that is, I read them because I enjoyed them, because I liked reading them, and the profit came in as part of the enjoyment.”

4. “The reader, the booklover, must meet his own needs without paying too much attention to what his neighbors say those needs should be.”

5. “He must not hypocritically pretend to like what he does not like.”

6. “Books are almost as individual as friends. There is no earthly use in laying down general laws about them. Some meet the needs of one person, and some of another; and each person should beware of the booklover’s besetting sin, of what Mr. Edgar Allan Poe calls ‘the mad pride of intellectuality,’ taking the shape of arrogant pity for the man who does not like the same kind of books.”

7. “Now and then I am asked as to ‘what books a statesman should read,’ and my answer is, poetry and novels – including short stories under the head of novels.”

8. ”Ours is in no sense a collector’s library. Each book was procured because some one of the family wished to read it. We could never afford to take overmuch thought for the outsides of books; we were too much interested in their insides.”

9. “[We] all need more than anything else to know human nature, to know the needs of the human soul; and they will find this nature and these needs set forth as nowhere else by the great imaginative writers, whether of prose or of poetry.”

10. “Books are all very well in their way, and we love them at Sagamore Hill; but children are better than books.”


Het prentje: de bibliotheek in het -zelfgebouwde- presidentiële vakantiehuisje in Oyster Bay, New York. De presidentiële leestips: via Book Riot.

zondag 9 februari 2014

Popcorn


Eigenlijk wonderlijk dat het meer dan veertig jaar heeft geduurd voor de wereld het ongelofelijke toeval ontdekte dat, ongeveer op hetzelfde moment, in het noorden van Engeland en in het noorden van België, los van elkaar, twee identieke muziekscènes ontstonden: respectievelijk northern soul en popcorn. En dan mooi dat de oud-strijders van beide muzikale bewegingen elkaar nu hebben gevonden en op elkaars feestjes op bezoek komen.

(Overigens, ter boekstaving voor het nageslacht en ter attentie van toekomstige historici: nooit klonk de muziek beter en was het dansen geweldiger dan tijdens de popcorn-uurtjes in de discotheken op de Antwerpse Stadswaag zo rond 1975. En dat steunen we op primaire ervaringsdeskundigheid.)

Over de popcorn-veteranen, meer hier. Bekijk vooral ook het charmante filmpje van Lander Lenaerts.

Het prentje: waarmee het allemaal begon, James Brown, The Popcorn. En dat klonk ongeveer zo: filmpje.

zaterdag 8 februari 2014

Chomsky weet raad


In de reeks Vraag Het Aan Chomsky, vandaag: hoe spreek ik meisjes aan (filmpje).

vrijdag 7 februari 2014

Adolf Herz


Vermoedelijk de  minst gekende meest praktische uitvinding aller tijden: Adolf Herz', eh, wasmachine. De prentjes spreken voor zich. Men vult de waszak, men stapt er in, men knoopt de zak dicht en wast de lichaamsdelen die daarvoor in aanmerking komen. Men stapt na afloop van de voorgaande handelingen uit de zak, men giet het water weg en hangt de zak te drogen.

Vooral mensen die wel eens te maken hebben gehad met de verbouwing van een badkamer slaan zich nu voor het hoofd en vragen zich af waarom ze daar nooit aan hebben gedacht. Gewoon 's avonds gezellig in de badzak voor TV. Tegen de tijd dat je favoriete programma is gedaan ben je weer helemaal proper.

Adolf Herz was een groot man.

donderdag 6 februari 2014

An sich


"Masturbatie an sich komt in de Bijbel niet voor; er is niets bekend over de mening van de bewoners van het bijbelse Israël over masturbatie. In het algemeen geldt voor de wereldgeschiedenis tot aan de achttiende eeuw dat er weinig belangstelling was voor masturbatie; soms wordt een milde afkeuring bespeurd of vindt men het verschijnsel belachelijk", (Bron: wikipedia).

woensdag 5 februari 2014

Brahms' hemelvaart


"Oh, das schmeckt gut. Danke!" - Johannes Brahms' laatste woorden, gericht tot de verpleegster die hem een glas wijn had gegeven, 3 April 1897.

Het prentje: en ook van de aankomst van Brahms in de hemel hebben we beelden (Otto Böhler, 
'Brahms' Ankunft im Himmel', uit Dr. Otto Böhler's Schattenbilder, 1914. 

Daar hoort gepaste muziek bij: Eerste strijksextet opus. 18, II. Andante, ma moderato (muziekje), met als bonus stukjes film uit Les Amants (1958) van Louis Malle.

dinsdag 4 februari 2014

Met andere ogen


Zullen we een Interessant Boek aanraden? Alexandra Horowitz is beroepshalve cognitief psycholoog en houdt zich vooral bezig met hoe honden de wereld percipiëren. Daarover schreef ze eerder al een boek (hier). Vorig jaar verscheen een boek specifiek voor stadsmensen. Horowitz maakte elf wandelingen door haar buurt, telkens in gezelschap van iemand met een bepaalde deskundigheid: een stadssocioloog, een geoloog, een kunstenares (Maira Kalman!), een arts, maar ook bijvoorbeeld iemand die blind is, een geluidstechnicus, een peuter en haar eigen hond.

Elk hoofdstuk gaat er over hoe we vanuit onze expertise de wereld anders waarnemen. Daar is zelfs een fysiologische basis voor: wie zich in bepaalde vormen van waarneming specialiseert, ontwikkelt daardoor bepaalde sensorische receptoren waardoor hij of zij nog meer bedreven wordt in dat soort waarnemingen. Een beetje zoals een blinde zijn gehoor kan trainen en een geoefend vogelwaarnemer overal kwikstaartjes en duikeenden opmerkt waar wij gewone stervelingen niet veel meer zien dan nog een vogel. Lectuur van On Looking geeft je zin al die sensorische receptoren aan het werk te zetten. 'Met andere ogen', luidt de Nederlandse titel van het boek en dat vat accuraat samen waar het over gaat.

maandag 3 februari 2014

Oneindig laagland


Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,

rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;

en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.

de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,

en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman,' Denkend aan Holland', 1936

Jacob Isaaczoon Van Ruysdael (1628-1682), Hogesluis, Amstel, Amsterdam, z.j.

zondag 2 februari 2014

Eugene Schieffelin


Mensen zijn er in geslaagd in enkele decennia de Amerikaanse trekduif, een soort waarvan de aantallen in de miljarden werden geschat, uit te roeien. Mensen zijn er in geslaagd de Europese spreeuw in Noord-Amerika te introduceren en te maken dat die soort zich in enkele decennia vermenigvuldigde tot aantallen die in de miljoenen exemplaren worden geschat.

De verspreiding van de Europese spreeuw was het werk van ene Eugene Schieffelin, die zich tot levensdoel had gesteld alle vogelsoorten die in het werk van Shakespeare voorkwamen in de Verenigde Staten te introduceren. Schieffelin, die eerder ook al de Europese huismus importeerde, liet in 1890 twee keer zestig spreeuwen los in het New Yorkse Central Park. Tegenwoordig vind je Europese spreeuwen van Alaska tot de West Coast.

De introductie van nachtegaal, blauwe vink, goudvink en veldleeuwerik bleek overigens geen succes.

Het prentje: New York, Central Park, 6 maart 1890. En, hopla!

zaterdag 1 februari 2014

Het eenzame leven


A Solitary Life

Sometimes I long for the solitary life
Parents long gone, no kids, no wife
Sister, somewhere in Australia
Never did keep in touch

Sex, no more than a, how do you do?
With a copy of Penthouse in the loo
Socially a bit of a failure
Nice not to have to try too much

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the pewter skies over North West Eleven

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the governmental sky over North West Eleven

A serious hobby in the garden shed
Model trains or soldiers in lead
Join the suburban boffins of Britain
Experts on trivial things

And holidays in the Yorkshire Dales
Or cycling tours of the North of Wales
Unenvious of those flea bitten
On continental flings

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the pewter skies over North West Eleven

Excitement comes by subtle means
The satisfaction of routines
Small revenges at the office
Smug little victories

You work on your pallor, complexion like paste
Like the gray defeat on an inmates face
A life spent adding losses and profits
Resigning by degrees

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the pewter skies over North West Eleven

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the governmental sky over North West Eleven

And come to the end, sad and alone
A steady reliable tumor youve grown
From selfish years, while all your peers
Have stressfully jogged to health

In life you always were quite numb
And foggier now, you soon succumb
In drab St. Barts on the new by-pass
Death overcomes by stealth

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the pewter skies over North West Eleven

A solitary life
A life of small horizons
Dull as the governmental sky over North West Eleven


Richard Thompson, A Solitary Life, uit Front Parlour Ballads,  (muziekje).