zondag 24 juni 2012

Blackie mag mee



Er is, voor wie de laatste jaren geen kranten heeft gelezen, een soort van consensus gegroeid in de populaire psychologie: als je de Zwarte Hond wil verschalken moet je Positieve Dingen denken. Zo hou je Blackie af. Het probleem is dat nogal wat mensen zo nog ongelukkiger worden. Eén, vaak lukt het gewoon niet om al die fijne perspectieven voor de geest te houden. Twee, vaak slaag je er ook niet in om de Positieve Doelen die je jezelf stelt te bereiken en dan ben je nog verder van huis.

Oliver Burkeman heeft een boek uit waarin hij uitlegt dat niet alleen Oude Wijzen maar ook Hedendaagse Onderzoekers net het omgekeerde suggereren:

[Research] points to an alternative approach [to happiness]: a ‘negative path’ to happiness that entails taking a radically different stance towards those things most of us spend our lives trying hard to avoid. This involves learning to enjoy uncertainty, embracing insecurity and becoming familiar with failure. In order to be truly happy, it turns out, we might actually need to be willing to experience more negative emotions – or, at the very least, to stop running quite so hard from them.

Hier hoor je het hem zelf uitleggen: filmpje. En dit is het boek in kwestie: The Antidote: Happiness for People Who Can't Stand Positive Thinking

Dus: als we het goed begrijpen mag Blackie voortaan mee. Maar veiligheidshalve lijkt het toch beter om hem stevig aan de leiband houden.

Het prentje: Giacome Balla (1871-1958), Dynamisme van een hond in beweging, 1912.

Geen opmerkingen: