Beatkelder

Dit, jonge lezertjes, zijn de broers Riem en Ruud de Wolff, alias The Blue Diamonds, en die hadden in 1960 een wereldhit met Ramona (filmpje).

Eén van de prettigere neveneffecten van het Nederlandse kolonialisme was de indorock. In de vroege jaren zestig had je overal in Nederland waar mensen uit het vroegere Nederlands Indië waren neergestreken, gitaargroepjes. Terwijl het autochtone bevolkingsdeel nog enigszins sceptisch tegen het rockgeweld aankeek, gingen de jongens en meisjes met Indische roots onmiddellijk overstag. Geïnspireerd door, bijvoorbeeld, The Ventures en Cliff Richard & The Shadows, maakten ze hetzij zeer melodieuze instrumentale rock, hetzij liedjes met bijzonder fijn geharmonieerde stemmen. En het bijzonderste was: die indorock vond ook gretige afname in het buitenland.

Eén van die indorockgroepjes waren de Tielman Brothers, die vooral in Duitsland succes hadden. En daar verbleven ook de Beatles. George Harrison was bijzonder onder de indruk van het gitaarwerk van Andy Tielman. George maakte zich het typische tokkelgeluid en de kenmerkende afterbeat eigen, die de indorockers uit de Indonesische muziek in hun liedjes binnensmokkelden (filmpje: Black Eyes). Paul Mc Cartney verklaarde later dan weer dat de Beatles hun podiumact van de Tielman Brothers hadden afgekeken.

Indorock: dringend aan herwaardering toe. Meer vind je hier en hier.

Overigens, als ze het filmpje van Ramona bekijken worden jongere lezers ook nog op een ander fenomeen attent gemaakt: dat van de beatkelder. In de vroege jaren zestig had elke zichzelf respecterende stad één of meerdere beatkelders. Daar traden beatgroepjes op, te midden van met vissersnetten versierde muren en tafeltjes met daarop artistiek druipende kaarsen in lege wijnflessen.

Ja, jongens, ook oma en opa hebben ooit lol gehad. Als je goed kijkt zie je ze misschien tussen het publiek zitten!