Op 28 maart 2008 sloot, in de Gentse Veldstraat, bakker Bloch definitief zijn deuren. We zouden somber kunnen worden. We zouden kunnen zeuren over de voortschrijdende verschraling van de winkelstraten. We zouden een nostalgisch stukje kunnen schrijven over hoe wonderlijk de mastellen, kramiekbroden en krentenscones wel niet waren.
Doen we niet.
Lieve mensen, die niet genoeg kunnen worden geprezen, hebben besloten de herinnering aan bakker Bloch levend te houden via een bijzonder fraaie website. Daarop vind je een inventaris van alle broden en alle soorten patisserie die je in de winkel kon kopen. Je bent er een namiddag mee, eh, zoet als je zoveel moois stuk voor stuk nog eens aandachtig wil bekijken. En voor wie ondernemend is: sommige recepten staan inmiddels ook online.
Bijzonder attent: ze hebben ook een fotogalerij gemaakt van de winkelbedienden, bakkers en patissiers die op het laatst de zaak draaiende hielden.
Een werk van liefde.
4 opmerkingen:
Toch is het een serieus verlies voor de stad Gent. De geur bij bakker Bloch, de kokette dames aan de koffietafels en bompa aan de oude kassa zijn onvervangbaar...
Ik mocht er graag binnenstappen om het één en het ander te kopen. Probleem was: alles was zo subliem dat het tegelijk een festijn en een marteling was.
Bovendien: er viel toch wel een serieus sociaal weefsel want Bloch had de gewoonte om hetgeen ze niet verkocht hadden die dag uit te delen aan de armen en daklozen uit de buurt. Dat kan, vrees ik, een website nooit doen... en de multinational-bakkers verwerken hun oud brood liever tot veevoeder.
Daar zijn we het volmondig mee eens: een serieus verlies voor de stad Gent. En dat Bloch de voortreffelijke gewoonte had om wat overschoot uit te delen aan de behoeftigen, dat wisten we niet eens. Hulde.
Ach, blijkbaar was de zaak toch gewoon niet meer voldoende rendabel om verder te zetten of over te nemen. Of was er sneller geld te maken met de verkoop van het gebouw. En die oude dametjes, die raken op natuurlijk.
Wat het uitdelen van de overschotjes van de kokette taarten aangaat: die daklozen waren daar wellicht wel blij mee, maar een verantwoordelijke samenleving heeft geen boodschap aan dat soort paternalistisch goeddoenerij. Dat ze hun oudbakken taarten zelf opeten, ook dat is verantwoordelijkheid opnemen voor overproductie. (zoals hergebruik in veevoeder trouwens)
Bloch weg, so what. Er komen wel nieuwe zaken waar ze lekkere hapjes maken.
@ KM: de taartjes waren meestal goed afgemeten in hoeveelheid en moesten bijgevolg niet worden uitgedeeld. Het ging vooral om brood, pistolets en koeken, waar daklozen tenminste iets aan hadden!
Toch ook wel lichtjes cynisch hoor... als de samenleving te kort schiet, moeten de sukkelaars maar op hun kin kloppen!
En blijkbaar heb je nooit de wonderen der bakker Bloch geproefd! Een monument als dat moet eeuwig en altijd blijven bestaan ;-)
Een reactie posten