Man en tyrannosaurus

Andere mensen hebben er geestesverruimende producten voor nodig, voor ons volstaat een iets te laat genuttigde zware maaltijd. Psychedelische ervaringen verzekerd.

Twee nachten geleden droomden we dat we een dinosaurus in huis hadden. Niet zo'n tandeloze goedzak als Dino van de Flintstones. Neen, een echte Tyrannosaurus Rex. Jammer genoeg werd zijn naam niet meegedeeld, dus noemen we hem voortaan T.

T was, dat viel mee, veeleer op kamerformaat. Als hij op zijn achterste pootjes stond kwam hij bij een volwassen man bijna tot borsthoogte. T was -eigen aan de soort- toch wel met een bijzonder vervaarlijk stel tanden uitgerust, moet gezegd. Maar in de praktijk had je er, althans in deze droom, niet zoveel last van. Eigenlijk was het enige ongemak, zo bleek, dat T van ongeveer alles dacht dat het om op te eten was.

Dat werd geillustreerd toen T, die altijd graag bij zijn baasje in de buurt was, naast ons aan het aanrecht stond. Baasje spoelde een lege confituurpot uit -het was aardbeienconfituur, stond op het etiket- en liet die per ongeluk vallen. Meteen dacht T lekker hapje en stortte zich op de grootste scherven. Als verantwoordelijke eigenaar roep je dan: af T, niet doen. Maar zo'n dier is niet slim en niet voor rede vatbaar.

En dus namen we T tegen zijn slechtere zelf in bescherming namen door hem, als een onwillige kleuter, onder zijn oksels op te pakken. Daardoor zag T er, net als de kleuters die je op deze wijze tot de orde roept, meteen veel minder vervaarlijk uit. Als je kleuters, of tyranosaurussen, op die manier optilt, krijg je onherroepelijk het effect dat hun hoofdje een beetje tussen de schouders wegzakt, waardoor het voor hen moeilijk wordt om er anders dan enigszins aandoenlijk en sullig uit te zien.

Zo stonden we daar oog in oog: man en tyrannosaurus. Man een beetje boos en bezorgd, tyrannosaurus enigszins sullig en aandoenlijk.

Vermoedelijk zegt zo'n droom heelwat over een mens. Gelukkig weten we niet wat.