Op de dag dat onze Nederlandse vrienden besluiten de cannabisteelt helemaal terug in de illegaliteit te duwen (De Standaard, 30.11.09), een fijn verhaal over ... Verdovende Drugs.
Louis Armstrong was een meer dan gemiddeld jointenroker. Wanneer Louis toerde had hij dus altijd zijn voorraadje bij. Maar omdat er ook toen voortdurend jacht werd gemaakt op ongezonde rokers, hield dat uiteraard een risico in.
Ergens diep in de jaren vijftig wou het toeval dat Louis Armstrong, op de terugkeer van een Europese toernee, het vliegtuig deelde met Richard Nixon, de latere Amerikaanse president en toen al een zelfverklaard drugsbestrijder. Nixon begroette Armstrong, verklaarde zich een grote fan en vroeg of hij iets voor de trompettist kon doen. Dat kon inderdaad, opperde Armstrong. Of Nixon hem, bij het verlaten van het vliegtuig, even met zijn bagage kon helpen. Al die instrumentenkisten, behoorlijk zwaar voor een oude man.
Geen punt, graag zelfs, liet Nixon weten. En zo droeg Nixon, vermoedelijk met enige trots, Armstrongs trompetkoffers door de douane. Niet beseffend dat Louis steevast zijn spul in zijn muziekkist verstopte.
What a wonderful world (filmpje).
Dat soort fijne anekdotes hoor je op ons all time favoriete radiostation, TSF Jazz. En lees je ook nog eens in dit boek, Mais qui a tordu la trompette de Dizzy et autres histoires de jazz, een fijne bundeling weetjes over, eh, jazz.
3 opmerkingen:
Nixon and his science of smuggling through... Ge zou er bijna van beginnen geloven in het bestaan van zo'n universele Ying-Yang balans.
Alles hangt met alles samen. Ergens.
was dat niet de 3de wet van een of ander weledelgeleerde en eerbiedwaardige filosoof uit onze contreien?
Een reactie posten