Het was moeilijker dan de vorige jaren. Toen stak er altijd onmiskenbaar één genomineerde met de spreekwoordelijke kop en schouders boven de andere uit. Dit jaar niet. Het ene moment dachten we: die krijgt de prijs. Het andere moment: neen, die.
Zo kun je wel bezig blijven, natuurlijk. En dus werd een bijkomend criterium ingevoerd: welk van de genomineerde boeken heeft ons, meer dan de andere, op het spoor gezet van weer andere fijne boeken. En dan, daarin moeten we eerlijk zijn, is er plots wel één dat zich in positieve zin van de andere onderscheidt.
En dus hebben we een winnaar. De winnaar van de almaar kleiner groeien-Literatuurprijs 2009 is ... Steden lezen. De stille wording van Europa van Karl Schlögel, dat we eerder al eens vurig aanprezen (hier). Karl, proficiat vriend.
Het prentje: Alles, werkelijk alles, probeerden we om uit de impasse te geraken. Op een bepaald moment riepen we een bevriende poedel ter hulp. Dat ging even goed, tot de bevriende viervoeter vond dat er te weinig hondgerelateerde boeken in de selectie zaten. En of we daar niet meteen iets konden aan doen?
Poedels. Altijd wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten