vrijdag 26 oktober 2007

De broer van de minister

Accordeon! Vibrafoon! Bestaan er eigenlijk mooiere instrumenten? Dat is een retorische vraag en het antwoord is dus nee. Ze zijn allebei prominent aanwezig in het leukste deuntje dat ik in tijden heb gehoord: Sambinha Do Pa-Pa. Het staat op Détours, de eerste solo CD van Dominique Fillon.
Inderdaad: de broer van de Franse eerste minister. Maar dat mag niet tegen hem worden gebruikt, net zomin als de Nadrukkelijk Smaakvolle hoesfoto. Er is immers geen wet die zegt dat jazzmuzikanten er grubby moeten uitzien of zwart en verslaafd aan alles wat verboden is. Laat je niet ringeloren door de Smaakpolitie!
Goed. Maar, hoe zal ik het zeggen, Franse jazz? Is dat wel slim, jongen? Is dat niet iets als Nederlandse tomaten? Technisch zal het best wel in orde zijn, maar veel smaak zit er vermoedelijk niet aan.
Vooroordelen! Eén van de stelregels van deze blog is: zien, of in dit geval horen, is geloven. Ongeveer het voortreffelijkste dat het internet biedt is de mogelijkheid om radio van overal te beluisteren. Deze zomer, eindeloos rondjes draaiend op de Ring van Parijs, vonden we op de autoradio TSF Jazz. En daar kan je dus ook van hier en overal naar luisteren: http://www.tsfjazz.com/
Met wat geluk hoor je de broer van de minister.

Geen opmerkingen: