vrijdag 21 augustus 2009

Harry en Fastello


Wat deden onze voorouders toen er nog geen televisie was? Lazen ze goede boeken? Werd er fijn in gezinsverband geklaverjast of ganzenbord gespeeld? Haalde vader de mandoline boven, schudde moeder de tamboerijn en zong de hele sibbe samen hartverwarmende liedjes?

Wel neen. Onze voorouders waren ook maar mensen. Toen er nog geen Temptation Island bestond of Boer zoekt Vrouw, ging men gewoon naar circussen, kermissen en variététheaters om naar rare mensen te kijken. Je krijgt een glimp van wat er zoal te zien was in deze Duitse fotoverzameling van rond de vorige eeuwwisseling.

Ondermeer: Hans Röhrl, De Menselijke Hydrant, die op de scène alle mogelijke en vooral onmogelijke soorten vloeistof dronk. Rangelli Der Kopfkünstler, die op zijn hoofd wandelde. Nago Der Maulwurfmensch, die als een mol gangen groef. Mutaja der Wühlmensch, die zich dan weer liet begraven. Een man die rondjes vaarde in een bootje gemaakt uit konservenblikken. Mensen die zich in een vat lieten sluiten en zo door de straten werden gerold. Smoelentrekkers, kunstfluiters, ijzerplooiers. That's entertainment, dachten de voorouders.

De erepalm gaat naar de hongerkunstenaars Harry en Fastello, die zich regelmatig voor de sport eten ontzegden. Op het prentje: onze beide helden beginnen aan een nieuwe proef: 50 dagen vasten. Plaats van de actie: Louis Rehra's Café-Restaurant "Zum Gerstensaft", Chaussee Strasse 101, Berlijn.

Spannend! Naar hongerige mensen kijken terwijl je je over je runderlapje ontfermt en de ober toevertrouwt dat je straks best nog wel een toetje lust.

Om al dat soort redenen is de televisie uitgevonden. Zit je altijd op de eerste rij.

Geen opmerkingen: