Wat niet zoveel mensen schijnen te weten -ofschoon ze het hadden moeten weten - is dat er in het Hiernamaals niet wordt gelachen met fruitknijpers. Wie in dit leven argeloos in supermarkt of aan het groentekraam in perzik of abrikoos knijpt om de rijpheid ervan te testen, zal daar later zo niet eeuwig dan toch een flinke poos voor branden.
De Allerhoogste was nochtans duidelijk: Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch iets, dat uws naasten is (Exodus 20:17). Dus: vanaf het moment dat je je perziken en abrikozen hebt betaald, zijn ze van jou. Dan mag je er in knijpen dat het een lieve lust is. Desnoods vraag je de hele familie op bezoek om samen fruit tot moes te knijpen: whatever gets you through the night. Maar zolang fruit in groentekraam of supermarkt is uitgestald en dus nog steeds eigendom is van de verkoper, blijf je er met je fikken van af.
Zo eenvoudig is het.
Het prentje: Sophie Dunlop, Medieval Pears, 2007. Aankomen is kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten