Geweldig veel post gekregen van andere brandweerhonden die, net als Wallace, ook wel eens in het zonnetje willen staan. Zo bijvoorbeeld deze: Washington 1910, Engine Company N°. 15. Tien trotse brandweermannen en een hond. Voor de hond in kwestie hond duurde het stilzetten duidelijk net iets te lang.
Dat zie je nooit meer: trotse collega's, samen met de werkhond. Nochtans vermoedelijk bijzonder goed voor de sfeer, zo'n hond. Altijd iemand om mee te grapjassen, om boterhammen te voederen, om achter de bal te laten aanrennen. Dat vrolijkt de werkplek op en dat schept ook een band tussen de collega's. Dan heb je er geen behoefte aan om met z'n allen te gaan paintballen of rotsklimmen om te teambuilden.
Ook opmerkelijk: vroeger was ongeveer elke hond, zoals de sloeber op het prentje, een kruising van meerdere soorten hond. Vandaag zie je alleen nog maar rashonden.
Logisch ook. Vroeger kwam je overal honden tegen. En die honden kwamen vanzelfsprekend ook andere honden tegen. En daar kwamen dan weer andere honden van. Meerdere soorten hond.
(Het prentje: Harris & Ewing Collection, glass negative.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten