Hugo en Herman (achteraan links en midden) vinden meisjes maar niets en zijn vast besloten dat zo te houden.
Jongens, wen alvast maar aan de gedachte: er komt een moment waarop je dat anders ziet.
En nog later komt er een moment waarop je tegen elkaar dingen begint te zeggen als: het leuke aan ouder worden is dat er steeds meer jongere vrouwen bijkomen.
Maar dan, jongens, is het te laat. Dan vinden die jongere vrouwen oudere mannen maar niets en zijn ze ook vast besloten dat zo te houden.
En vermoedelijk hebben ze nog gelijk ook.
Het leven is niet rechtvaardig.
1 opmerking:
Ah ... men is nooit te oud om iets af te leren, als is de kunst om waardig oud te worden zich met de restjes tevreden te stellen.
Een reactie posten