Toen ze de Britse filosoof en wielerkenner John Stuart Mill (1806-1873) naar zijn mening vroegen over Tom Boonen en de substanties die Boonen, een volwassen mens in het bezit van zijn volle geestelijke vermogens, in zijn vrije tijd, buiten de koers, neusgewijs tot zich neemt, moest Mill (prentje) niet lang nadenken:
"De schade die iemand de maatschappij toebrengt door een gedrag dat geen duidelijk aanwijsbare verplichting schendt, of enig aanwijsbaar individu kwetst behalve zichzelf, is een ongemak dat de samenleving zich wel kan veroorloven, in ruil voor het veel grotere goed van de menselijke vrijheid."
Dat lijkt zo ongeveer wel het enige en meteen ook het meest zinnige dat over de hele kwestie kan worden gezegd. Maar als Mill eenmaal op zijn praatstoel zit, is het moeilijk hem er weer af te krijgen. En dus ging Mill nog even door:
"De enige reden waarom men rechtmatig macht kan uitoefenen over enig lid van een beschaafde samenleving, tegen diens zin, is de zorg is dat anderen geen schade wordt toegebracht. Iemands eigen welzijn, hetzij fysiek, hetzij moreel, is geen voldoende rechtsgrond. Men kan iemand niet met recht dwingen om iets te doen of te laten, omdat het beter voor hem zou zijn als hij dat deed, omdat het hem gelukkiger zou maken, of omdat anderen het wijs of zelfs rechtvaardig zouden vinden als hij dat deed. Dit zijn goede redenen om iemand raad te geven, of om met hem te redetwisten, of te proberen hem over te halen, of hem te smeken, maar niet om hem te benadelen als hij iets anders doet."
Iedereen baas in eigen neus, dus.
3 opmerkingen:
Groot gelijk!
Ik ga akkoord met het principe van Mill, maar ik vind niet dat dit in het geval van coke opgaat. Net zomin als in het geval van bloeddiamanten of enig ander goed waarbij bloed kleeft aan de productie ervan.
De rechtsgrond om het gebruik hiervan te verbieden dient dan ook te wijzigen. En inderdaad, in eenzelfde beweging kunnen we het eten van mensenvlees, het dragen van textiel vervaardigd door kinderslaafjes en ik weet niet wat nog allemaal op basis van dezelfde grond strafbaar stellen. Als consument kun je je medeverantwoordelijkheid immers niet zomaar afkopen.
het helpt idd. om een onderscheid te maken tussen primaire en secundaire effecten van het spul.
Primaire effecten: die waarover Mill sprak.
Secundaire effecten: alle gevolgen van het feit dat het spul zich in de illegale sfeer bevindt.
Trouwens wie zegt dat het wit poeder van dhr. T.B. geen ethisch label had? Made with dignity in the Labo's of Jansens Farmaceutics of iets dergelijks.
Een reactie posten