Goed dat nog iemand de zondagsrust in acht neemt. Als je op zondag surft naar de website van het Nederlandse Reformatorisch Dagblad dan verschijnt er onderstaand bericht:
Fijn dat u belangstelling hebt voor refdag.nl, de nieuwssite van het Reformatorisch Dagblad.
Vandaag is het zondag. We wijden deze dag in het bijzonder aan de dienst van God. Wij beschouwen de zondag als een rustdag, een opdracht van God en een geschenk, waar we dankbaar voor mogen zijn. Om die reden actualiseren we onze site vandaag niet.
Staat het nieuws dan stil op zondag? Nee, dat niet - we leven in een jachtige tijd waarin het verschil tussen zondagen en werkdagen helaas steeds kleiner wordt.
Morgen brengen we u graag weer op de hoogte van de dagelijkse gebeurtenissen, voorzien van achtergronden, commentaar en opiniërende artikelen. Zoals u dat van ons gewend bent.
Hoofdredactie Reformatorisch Dagblad
Het Reformatorisch Dagblad, behoort tot de zogeheten bevindelijk gereformeerde fractie binnen het gereformeerde protestantisme. Deze groep vormt ook de trouwe achterban van de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP). Een Nederlandse politieke partij die, wat er ook gebeurt, altijd twee zetels behaalt en in peilingen nooit vooruit of achteruit gaat. De SGP haalt soms wel eens het nieuws omdat ze openlijk de theocratie voorstaat en omdat de vrouwelijke SGP-leden geen vertegenwoordigende of bestuurlijke mandaten mogen bekleden.
Overigens: in de Nederlandse bijbelgordel doet de partij het meer dan behoorlijk. In nogal wat gemeenten in Zeeland en Gelderland haalt de SGP traditioneel scores rond en boven de zestig procent.
Gewoon bij wijze van gedachtenexperiment. Stel een orthodoxe moslimpartij, die voorstander is van de theocratie en die vrouwen uitsluit van politieke mandaten, doet mee aan de verkiezingen en haalt in Rotterdam, Borgerhout of Molenbeek zestig procent van de stemmen. Beschrijf in je eigen woorden de ophef die dit in eigen land en ver daarbuiten zou veroorzaken.
Maar niet vandaag. Vandaag houden we de zondagsrust in ere.
2 opmerkingen:
Hoho!, beste Pst., u gaat te vlug.
Als ergens een theocratie van calvinistische signatuur wordt gevestigd, steunen de leiders - dominees die dwingelanden werden - nog altijd op een boek dat liefde voor de medemens predikt.
Dat kunnen imams, die burgers hun door Allah ingeblazen dictaten voorzetten, bepaald niet zeggen over hún boek.
Anders gezegd: als er dan toch onder theocraten geleden moet worden, zucht ik liever onder het gewicht van Jezus' liefde, zoals verwoord in het Nieuwe Testament, dan dat ik bezwijk onder een kille, brallerige koran.
Hallo Egbert!
Je maakt wel fijntjes een onderscheid tussen het Oude en het Nieuwe Testament. Doen die bevindelijk gereformeerden dat ook?
Het Oude Testament is niet echt een feest van de liefde, zullen we maar zeggen. Voortdurend gaat het over moord en doodslag, over God die opdracht geeft te doden en over toorn, straf en religieus gesanctioneerde oorlogsvoering. Uiteraard zal je dat vandaag allemaal in zijn historische context moeten begrijpen en dat soort dingen.
Maar je kunt je voorstellen dat moslims net hetzelfde zeggen over de Koran. En met wat goede wil zal je daar ook wel een boodschap van liefde uit kunnen puren.
Geloven is altijd een beetje je wensen voor werkelijkheid nemen.
Een reactie posten