Pieter Breughel In Brussel

Pieter Breughel In Brussel

Pieter Breughel den Ouwe
zou opstaan uit de dood
om de wereld te aanschouwen
was 't bloed er nog zo rood als karmijn
zou 'er nog oorlog zijn

Al eerst ging hij naar Brussel
naar zijnen atelier
en hij nam z'n bussel
penselen en wat houtskool mee
naar z'n Brabantse stee

Hij was nog niet vergeten
waar z'n woonhuis was
het was wel wat versleten
de memelen woonden in z'n kast
kapot was 't vensterglas

Eerst vroeg hij aan de mensen
is Spanje hier nog baas
leeft ge naar eigen wensen
zijn ze nog even dwaas in ons land
of kregen ze verstand

De mensen wilden Breughel's
Brabants niet verstaan
dus is hij stil en treurig
naar een café gegaan
die daar in zijn jeugd al had gestaan

Hij vroeg in 't zuiver Brabants
de kastelijn om drank
maar de patron die zei pardon
je ne comprends pas Flamand, emmerdant,
dans le coeur du Brabant

Pieter Breughel den Ouwe
die dacht 't is weer zover
dat ze hier de geus nog brouwen
dat is fijn maar dat het in 't Frans nu moet zijn
dat vind ik een groot chagrijn

Het Spaans is nu verdreven
uit ons klein vaderland
maar nu hebben we gekregen
het Frans aan de Marollenkant
dat is boven mijn verstand

Piet Breughel is dan droevig
terug naar z'n graf gegaan
nadat hij op z'n kamer
een heel klein maar een fijn schilderij
vol kleur had doen ontstaan

En daarop stond geschilderd
een Vlaming in 't gevang
't gevang van z'n complexen
de sleutel ligt erbij aan z'n zij
doe open maak hem vrij

Wannes Van de Velde, 1937-2008

(Het prentje: Pieter Breughel de Oudere, Jagers in de sneeuw, 1565)