Mooie momenten in de Amerikaanse verkiezingscampagne. McCain die een aanhangster, die vertelt dat ze Obama niet betrouwt omdat hij een Arabier zou zijn, terechtwijst en verklaart dat zijn tegenstrever een eerzaam man is. Diezelfde McCain die in de speech waarin hij zijn nederlaag toegeeft, zijn supporters die Obama uitjoelen, bestraffend toespreekt. Obama die in zijn overwinningsrede uitlegt dat hij nu ook de steun moet zien te verdienen van die Amerikanen die niet voor hem hebben gestemd.
Dat is de essentie van democratische politiek. Je verschilt met elkaar van mening, maar je ontzegt elkaar niet het recht op die mening of op het verkondigen ervan. Dat zou immers betekenen dat je jezelf en jouw mening meer waard acht dan een ander en diens mening. Dat kan niet: in de democratie zijn we allemaal gelijk en is het dus kwestie van elkaar met goede argumenten van onze meningen proberen te overtuigen.
Onze minister van landsverdediging is heel erg voor de Amerikanen, maar heeft blijkbaar niet zoveel geleerd van deze campagne. Gisteren in de Kamer, lezen we in de krant (De Standaard, 06.11.08), reageerde de minister als volgt op kritische vragen van de oppositie:
'U zit geïsoleerd. U zit in het kamp van Osama bin Laden en van zijn vrienden bommenleggers en verkrachters. U bent een objectieve partner van de bommenleggers en van zij die de oren van meisjes afsnijden wanneer ze naar school gaan'. Dat is, zullen we maar zeggen, er enigszins over. De minister plaatst zijn tegenstanders buiten de gemeenschap van mensen met wie en met wiens mening hij rekening moet houden. Wel makkelijk natuurlijk, maar ook uitermate onhoffelijk en ondemocratisch.
Wat te doen? Er is een bijzonder handig boek waarin het verband wordt uitgelegd tussen goede manieren en democratie. De auteur ervan is Miss Manners, in het echte leven Judith Martin. Al een heel leven lang probeert ze, via haar adviesrubriek in inmiddels tweehonderd Amerikaanse kranten en via haar boeken, de mensheid goede manieren bij te brengen. Of beter: adviseert ze ons hoe we gracieus en respectvol (zie prentje) onze weg kunnen vinden doorheen het drukke en ingewikkelde sociale verkeer.
Miss Manners heeft een visie op goede manieren die gelijkloopt met de onze: Manners are quite democratic. When we are polite to everybody, we convey the idea that all people have equal value. Miss Manners geeft uiteraard advies over kwesties als welk servies je bij welke gelegenheid gebruikt en hoe je een tactvol, maar toch niets aan duidelijkheid te wensen overlatend briefje schrijft aan iemand die je steeds weer te dure, maar vooral ook foute cadeaus geeft.
Maar ze heeft ook al wel eens geschreven over hoe je je hoffelijk gedraagt aan het stakingspicket of wat je moet zeggen als iemand je enthousiast komt vertellen over een nieuwe liefde, waarover je zelf de grootste twijfels hebt (met I wish you the best doe je nooit kwaad).
Meer mensen moesten Miss Manners lezen. Vooral als ze als minister van defensie geacht worden de beschaving tegen de barbaren te verdedigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten