Na een iets te korte nacht -onze buren gingen stevig door en lieten dat uitgebreid horen- wakker geworden met de evangelische christenen op de radio. Direct goed wakker. En boos.
We begrijpen dat mensen christelijk worden. We kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat je behoefte hebt aan duidelijke leefregels. We kunnen volgen wanneer je valt voor de stille eenvoud van kloosterkerken. We kunnen begrip opbrengen voor wie de historische figuur van Jezus tot voorbeeld wil nemen. Waar ons verstand evenwel niet bij kan is bij gestudeerde mensen, zoals de evangelist van deze morgen, die wat er in de Bijbel staat letterlijk nemen. Wat hebben die mensen al die jaren op school geleerd, vragen we ons dan onwillekeurig af.
Onze evangelische vriend besprak Mattheus 24: 30, 31. "En dan zullen zij de Zoon des mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid. En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier windstreken, van het ene uiterste der hemelen tot het andere."
Voor onze vriend was dat net zo'n vanzelfsprekend feit als, bijvoorbeeld, het gegeven dat water bevriest als de temperatuur onder nul daalt. Zo zat de wereld nu eenmaal in elkaar: mensen gaan dood maar, geen probleem, ooit klinkt er een luid bazuingeschal en dan zullen de uitverkorenen uit hun graf opstaan, het stof van hun kleren kloppen en, hopla, bijeenvergaderd worden door het A-Team van Onze Lieve Heer. Vanzelfsprekend, toch.
Wat ons bezighoudt: is het precies omwille van die vergezochtheid dat mensen voor het geloof vallen? Want vergezocht is wel het minste wat je er kan van zeggen.
Stel, je bent God. Waarom zou je dan moeten overgaan tot zo'n ingewikkelde scenario's? Het is per slot van rekening jouw universum, je hebt het geschapen, je doet ermee wat je wil. Waarom zou je dan a) mensen maken, b) die mensen de keuze van het geloof geven, c) netjes noteren wie wel en wie niet gelooft, d) mensen laten doodgaan, e) die mensen een behoorlijk lange tijd onder de grond tot stof laten vergaan, f) op een bepaald moment de engelen roepen en zeggen: ga nu vrolijk bazuinschallen, g) diegenen die destijds geloofden bij elkaar verzamelen en h) de ongelovigen ten eeuwigen dagen vervloeken. Waarom doe je dat allemaal? Als je God bent pak je dat toch veel simpeler aan: hier is mijn universum en nu allemaal geloven. Punt gedaan, over en out.
Misschien is het net heel die barokke verhaallijn die ons bekoort. Mensen houden van een verhaal met onmogelijke verwikkelingen. Destijds lieten ze in Dallas -de moeder van alle soaps- Bobby Ewing doodgaan. Een jaar later verscheen Bobby opnieuw. En toen moesten we geloven dat het allemaal maar een Droom was geweest. Verloor Dallas één kijker als gevolg van deze onmogelijke verwikkeling? Integendeel.
We besluiten met een hypothese. Misschien is het leven van sommige mensen zo'n rommeltje, zijn er zoveel dingen waar ze geen greep op hebben, dat ze toevlucht zoeken in een geloof dat al even onmogelijk in elkaar zit. Maar we houden ons beschikbaar voor betere verklaringen.
Bazuingeschal, verdorie! Dat was overigens ongeveer het enige geluid dat onze buren deze nacht vergaten te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten