Het is best mogelijk om intelligente dingen over voetbal te schrijven. Dat bewijst elke maand weer When Saturday Comes, het enige voetbalblad dat je bij wijze van spreken ook kan lezen als je niet van voetbal houdt.
WSC dateert uit de punktijd. Toen had iedereen en zijn kleine broertje een eigen tijdschriftje. WSC -in aanvang niet meer dan wat gefotokopieerde en aan elkaar geniete blaadjes- werd en wordt gemaakt voor en door supporters. Het steekt de draak met op geld beluste clubbesturen en met onkritische voetbaljournalisten. En je leest mooie verhalen over kleine clubs in de regionale liga's, over de geschiedenis van het voetbal en over competities op exotische plekken. (Deze maand bijvoorbeeld een goed stuk over het laatste seizoen van de Oost-Duitse Oberliga, 1989-1990.)
Maar, toegegeven, soms maken voetballers het er ook naar. Soms begrijp je waarom er zo vaak iets moois ontstaat tussen voetballers en missen. Sommige voetballers lijken zelf wel bimbo’s. Op de aanbevelenswaardige voetbalblog -veel filmpjes en weetjes- FOOTA MORGANA werden laatst een paar bijzonder fijne voetbalwijsheden verzameld:
'Ik kon niet aarden in Italië - het was net alsof ik in een vreemd land woonde.'
- Ian Rush
'Ik kreeg dit seizoen 14 kaarten - 8 ervan waren mijn fout, maar de 7 andere waren betwistbaar.'
- Paul Gascoigne
'Ik was zondag naar de wedstrijd van Blackburn aan het kijken toen op het scherm kwam dat George Ndah in de eerste minuut gescoord had voor Birmingham. Mijn eerste reactie was dat ik hem moest bellen. Toen schoot me te binnen dat hij aan het voetballen was.'
- Ade Akinbiyi
'Ik zou graag voor een Italiaanse club zoals Barcelona spelen.'
-Mark Draper
Ach, we lachen wat af dezer dagen. Onze club heeft zondag eindelijk nog eens gewonnen en, als we het verslag mogen geloven, bovendien nog met brio ook: Maccabi versloeg Ekeren met 1-3.
Nu binnenkort nog een regering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten