We zijn dol op dierenkunst. Een schilderende aap, een olifant die de verf in het rond spettert: we krijgen er nooit genoeg van. Of het ook om échte kunst gaat? Nou nee. Het wordt, is onze regel, pas kunst als het intentioneel is. Maar dierenkunst is vaak wel erg mooi. Net zoals dingen die toevallig ontstaan ook vaak heel erg mooi kunnen zijn.
Sinds kort is er ook Lee, de fotograferende kat. Baasje heeft Lee een kleine camera aangebonden die om de zoveel tijd automatisch fotografeert. Lee heeft zelfs een prijs gewonnen met de daaruit resulterende foto's.
Zijn Lee's foto's mooi? Sommige zijn alleszins best aardig. Maar veel interessanter vinden we de uitzonderlijke blik die Lee's foto's werpen op het dagelijkse geheime leven van de kat. Je ziet de wereld samen met poes: vanop vijfentwintig centimer boven de grond, vanuit het struikgewas (zie de foto bovenaan), van onder een geparkeerde wagen.
Het meest intrigerend zijn de foto's van andere katten. Regelmatig neemt Lee foto's van zijn vriendjes. Doen poezen onder elkaar andere dingen dan wanneer wij erbij zijn? We hebben de indruk van niet. Een hele geruststelling natuurlijk.
Tenzij poezen slimmer zijn dan we denken en nadrukkelijk voor de camera in de ons vertrouwde poezenposes poseren. En dan tussen de foto's door de beest uithangen.
Ook dierenkunst, natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten