Mensen mogen best wat lichtvoetiger worden. Veel en hard werken is niet noodzakelijk een deugd. Zwaar op de hand zijn geen teken van intellectuele diepgang. Er mag, echt waar, meer worden gelachen.
Laten we vaker een voorbeeld nemen aan mensen als de gisteren overleden Henri Salvador. Salvador was een schitterend muzikant: hij speelde samen met Django Reinhardt, Quincy Jones en Boris Vian. Hij vond de bossa nova uit: de Brazilianen bedankten hem daarvoor met de hoogste culturele onderscheiding. Maar Salvador maakte ook massa’s domme, grappige liedjes. Voor de lol. En gelijk had hij.
Bij wijze van eerbetoon twee filmpjes. Een paar jaar geleden vierde Salvador zijn comeback met de schitterende CD Chambre avec vue. Daaruit het heel erg mooie titelnummer. En dan nog eentje speciaal voor onze gedoodverfde toekomstige premier, die vandaag naar het ziekenhuis moest: Le travail, c’est la santé.
Le travail, c'est la santé
Rien faire, c'est la conserver
Les prisonniers du boulot
N'font pas de vieux os!
Ces gens qui courent au grands galop
En auto, métro ou vélo
Vont-ils voir un film rigolo?
Mais non, ils vont à leur boulot
Ils bossent onze mois pour les vacances
Et sont crevé quand elles commencent
Un mois plus tard ils sont costauds
Mais faut reprendre le boulot!
Dire qu'il y'a des gens en pagaille
Qui cour'nt sans cesse après l'travail
Moi le travail me court après
Il n'est pas près d'me rattraper!
Maint'nant dans le plus p'tit village
Les gens travaill'nt comm' des sauvages
Pour se payer tout le confort
Quand ils en ont ben ils sont morts!
Hommes d'affaire et meneurs de foules
Travaillent à en perdre la boule
Et meurent d'une maladie de coeur
C'est très rare chez les pétanqeurs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten