Trouwe lezers van deze blog keken er natuurlijk, net als wij, naar uit. Begin dit jaar vertelden we dat voor dit najaar de publicatie van de memoires van Cheeta was gepland. Nu is het eindelijk zo ver.
Cheeta, de beroemdste aap uit de filmgeschiedenis, de enige overlevende van het gouden trio -met Johnny Weismuller en Maureen O'Sullivan (zie prentje)- geniet op zijn vijfenzeventigste van een welverdiende oude dag. Tussen het filmkijken, schilderen en pianospelen door, schreef hij zijn herinneringen op aan zijn tijd in Hollywood. Maar Cheeta, leren de eerste recensies, buigt zich ook over de grote filosofische kwesties.
Cheeta levert bijvoorbeeld een belangrijke bijdrage aan het onder wijsgeren bekende Theorema van de Apen en de Typmachine. Dat luidt dat als je een oneindig aantal apen achter een typmachine zet en je ze vrolijk hun gang laat gaan, onvermijdelijk ooit een aap per toeval de verzamelde werken van Shakespeare zal bij elkaar tikken.
Cheeta, zelf aap zijnde, heeft een verfrissende kijk op de kwestie: “You've had a million humans, at least, writing away for much longer than a thousand years, and only one of them ever managed to produce the Complete Works of Shakespeare. Only one! Well, well, what's the big deal?”
Voor de rest allerlei smakelijke onthullingen over beroemde acteurs. Maar, misschien belangrijker, ook een warm pleidooi voor de mens. In deze tijden waar we voortdurend twijfelen aan ons eigen kunnen, plaatst een aap alles nog eens in de juiste verhoudingen: Cheeta still believes in the superiority of humans, personified in the great Johnny Weissmuller, the gentle “alpha” giant he adored. “Johnny Weissmuller was a great, great silent-movie star - a transmitter of joy, a transmitter of sorrow. You looked at him and thought - the rest of us? We're just beasts.”
Bestellen, dat boek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten