Vijftien procent van de Nederlanders zou nu, als er verkiezingen zijn, op Rita Verdonk stemmen. Dat levert haar partij -Trots op Nederland, afgekort TON- drieëntwintig zetels op. Daarmee wordt die partij in één beweging, samen met de PvdA, de tweede grootste politieke formatie van het land. Dat is nogal wat.
Waarom stemmen mensen op Rita? Voorlopig heeft Rita nog geen programma, daar kan het dus niet aan liggen. Eerst trekt Rita het land in, luisteren naar de mensen. Pas daarna, op basis van wat ze hoort, bepaalt ze haar prioriteiten. Mensen zitten trouwens vermoedelijk niet zo geweldig te wachten op Rita's programmapunten. Aan Rita zelf hebben ze genoeg.
Wat leert opinieonderzoek? Mensen stemmen voor haar recht door zee aanpak, haar duidelijkheid, haar krachtige persoonlijkheid en haar vechtersmentaliteit. ‘Ze luistert naar de kiezer’, vertelt een TON stemmer, ‘ze is niet bang tegen heilige huisjes te trappen’, licht een ander toe.
Populisten leggen als ultiem argument hun persoon in de waagschaal. Stem op mij, ik ben anders, stem op mijn krachtige persoonlijkheid, stem op mijn daadkracht. Daarop mogen we ze dan ook afrekenen. Ja, toch?
Dat valt dan wel een beetje tegen voor Rita. Een paar weken terug lanceerde ze met een mooi openingsfeest de oprichting van haar partij. Een handige jongen beloofde haar gouden bergen. Hij zou de partij wel eventjes financieren. Hij kocht alvast 1800 toegangskaartjes die Rita dan onder haar trouwe aanhang mocht verspreiden. Hoera! Eén probleem: dat geld kwam er niet. Rita tuinde er in. De handige jongen in kwestie bleek een oplichter, die Rita voor 135.000 euro tilde.
Tja, de conclusie lijkt nogal voor de hand liggend: L'arroseur arrosé. De fopper gefopt. IJzeren Rita gedeukt. Krachtige persoonlijkheid? Daadkracht?
Uiteraard: alsof één van haar kiezers daar wakker van ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten