Zelf een land maken en daar dan baas van! Je eigen vlag ontwerpen, je eigen volkslied bedenken, je eigen munteenheid! Uniformen verzinnen, postzegels, maten en gewichten, een wapenspreuk: de mogelijkheden zijn schier eindeloos.
Op nooit eindigende dinsdagnamiddagen, terwijl de leraar maar doorzeurde over vierkantswortels of de passé composé, hebben alle jongens wel eens gedroomd van zo'n eigen kleine koninkrijkje of hertogdommetje of republiek. Sommige jongens, zo blijkt, worden nooit helemaal volwassen en blijven vlaggen ontwerpen en volksliederen bedenken.
Zo gaat een stelletje Amerikanen de zeebodem koloniseren. Ze zijn van plan, buiten de territoriale wateren, op constructies naar het model van boorplatformen een reeks onafhankelijke stadstaatjes te beginnen. Het geheel moet een soort libertarische kolonie worden, waar de deelnemers in volle vrijheid elk hun eigen utopie proberen te verwezenlijken. Seasteading heet de praktijk en je kan er op de website van het gelijknamige instituut alles over lezen.
Eén van de initiatiefnemers is Patri Friedman. En die is de zoon van David Friedman, de anarcho-kapitalistische zoon van de klassiek-liberale econoom Milton Friedman. Patri schreef het programma van de beweging en vat samen wat de bedoeling is: A small but passionate minority is deeply dissatisfied with current political systems. These people seek the autonomy to live under and experiment with different political, social, and economic systems than currently exist. It is this search for sovereignty, for the freedom of self-government, which is the fundamental motivation for seasteading.
Als vrijheidslievende mens wensen we de seasteaders uiteraard het allerbeste. Vrijheid, blijheid. Wat ons evenwel intrigeert is hoe lang het zal duren vooraleer er iets als een staat ontstaat. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als kwaadwillende buitenstaanders de platformen proberen te veroveren? Zo denkbeeldig is dat niet: op nogal wat wereldzeeën worden vandaag opnieuw piraten gesignaleerd.
Maar misschien valt ook dat wel mee. Een Amerikaans econoom, Peter Leeson, publiceert binnenkort een boek waarin hij zal aantonen dat we onze democratie danken aan de kapers en de piraten. Op de piratenschepen stond iedereen op voet van gelijkheid, besliste iedereen mee, werden de leiders verkozen en ook weer afgezet en bestonden er regels en mechanismen om willekeur en despotisme te vermijden.
Waarover maakten onze voorouders zich dan zorgen? Piraten aan stuurboord! O nee, weer een hele namiddag vergaderen en amendementen formuleren en hoofdelijk stemmen! Maken dat we weg zijn, voor je het weet is het hier democratie!
Maar nogmaals: we wensen de seasteaders het allerbeste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten