Er zijn van die momenten dat je denkt: het loopt wel los met de multiculturele samenleving. Tshawe Baqwa, alias Kapricon, en Yosef Wolde-Mariam, alias Critical, zijn wereldberoemd in Noorwegen. De ene is kind van Zuid-Afrikaanse ouders, de andere komt uit een gemengd Eritrees-Ethiopisch gezin. Allebei groeiden ze op in Oslo. Samen vormen ze Madcon, maken ze Noorse hiphop en presenteren ze een programma op de Noorse TV. Mooi toch?
Madcon heeft op dit moment ook een klein hitje overal ter wereld met Beggin' It (filmpje!), een cover van een hit uit 1967 van Frankie Valli & The Four Seasons. Tshawe en Yosef voegen niet zoveel toe aan het origineel, maar dat moet ook helemaal niet. Gewoon af en toe goede plaatjes opnieuw opnemen vinden we al heel wat.
Over Frankie Valli weten we nog iets leuks. In de onvolprezen maffiaserie The Sopranos speelt Frankie Valli ook een paar keer mee, als Rusty Millio, de baas van de rivaliserende Lupertazzi-clan. Rusty wordt uiteindelijk uit de weg geruimd in opdracht van Tony Soprano. En dat is dan weer, eh, ironisch, omdat Tony Soprano in de reeks een grote fan is van de echte Frankie Valli, one of the great Italo-American voices. Als Tony bloemen meebrengt voor zijn vreselijke moeder laat hij niet na te benadrukken dat hij ze haalt bij the same florist that Frankie Valli uses when he comes to Jersey.
En dat brengt ons dan weer bij de zeer fijne CD met daarop muziek uit de serie, van ondermeer Sinatra, Dylan, Little Steven Van Zandt (die zelf ook in de serie speelt als Tony's luitenant Silvio Dante), Van Morrison, Cream, Elvis Costello, Bruce Springsteen, Nick Lowe, The Eurythmics, Bo Diddley, Los Lobos en van wie al niet meer. Bijvoorbeeld ook nog van R.L. Burnside, met het onweerstaanbare It's Bad You Know. Daar hebben we, jammer genoeg, alleen een uitermate saai filmpje van. Maar ter compensatie deze zeer autentiek ogende bonus (filmpje!): R.L. Burnside, spelend bij hem thuis op de stoep, onder het enigszins sceptisch oog van de buren.
Soms vragen we ons wel eens af: wat wordt dat als onze generatie in het bejaardentehuis zit? Komt er dan af en toe een orkestje langs om onze namiddagen op te vrolijken? Spelen die jongens dan braaf ACDC, Boy George, The Sex Pistols en Eminem? Rolt de lieve verpleegster ons dan richting dansvloer waar we, voor zover ons geheugen ons niet in de steek laat, Born To Be Wild meebrullen? Spelen we dan entoesiast mee luchtgitaar op onze orthopedische krukken?
Op sommige vragen wil je het antwoord niet echt weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten