Wie geïnteresseerd is moet zich haasten. Op ebay kan je de auto van Le Pen kopen. Niet zo maar een auto: een speciaal gepantserd exemplaar, waarmee de leider van het Front National in voor hem betere tijden op campagne trok. Voorlopig is 1100 euro geboden. Niet echt veel, lijkt ons. Dat zegt iets over de populariteit van Le Pen.
Dat Le Pen geen goede prijs krijgt voor zijn wagen, vormt het voorlopige dieptepunt van een lange neerwaartse trend. Op 1 mei trok Le Pen's traditionele Jeanne D'Arc-manifestatie geen volk. Slechts een paar honderd getrouwen kwamen luisteren naar de inmiddels tachtigjarige tribuun. En, een ongeluk komt nooit alleen, de partijkas blijkt helemaal leeg, zodat ook het partijgebouw, in het jargon Le Paquebot, moet worden verkocht. Bovendien, het houdt niet op, liet Le Pen zich nog maar eens in een interview ontvallen dat het allemaal wel meeviel in de Tweede Wereldoorlog. Dochter Marine -de gedoodverfde opvolgster- distancieerde zich van vader, diens hoge leeftijd inroepend als verontschuldigende factor. Dat van die hoge leeftijd moet hard zijn aangekomen.
In de schaduw van de Londense burgemeestersverkiezing werd ook een nieuwe Londense gemeenteraad verkozen. Ondanks het ingewikkelde, voor kleine partijen nadelige kiessysteem en de hoge kiesdrempel behaalde de extreemrechtse British National Party iets meer dan vijf procent van de stemmen en dus voor het eerst een verkozene in de hoofdstad. Het opmerkelijke is dat niemand dat lijkt te hebben opgepikt in de vaderlandse pers. Dat was vroeger wel anders. Toen was elk extreemrechts succesje, hoe bescheiden ook, altijd weer goed voor uitgebreide commentaren en nieuwsanalyses. Voortdurend werd je met Zwarte Zondagen en de Crisissen van de Democratie om de oren geslagen.
Misschien staat vandaag de omvang van de berichtgeving meer in relatie tot het belang van het fenomeen. Maar vermoedelijk heeft dat niet zoveel te maken met gezond verstand of met geoefend beoordelingsvermogen. Het heeft, vrezen we, veeleer te maken met luiemensenjournalistiek. Als één van de Londense kranten dat van dat zeteltje van de BNP had opgepikt, was ook de vaderlandse pers gevolgd. Maar in Londen gaat het dan weer alleen over wat de uitslag van de lokale verkiezingen zegt over de toekomst van de zittende regering Brown.
Het is overal wat.
Overigens: Boris Johnson, de nieuw verkozen Londense burgemeester, stond als auteur van het erg interessante The Dream of Rome vorig jaar op de long list van de eerste almaar kleiner groeien-Literatuurprijs!
(Ojee! Uit pure nieuwsgierigheid zijn we een paar uur later nog eens gaan kijken op ebay. De wagen is inmiddels al 6000 euro waard. Als dat maar niet komt door de lezers van deze site...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten