Vandaag een fantastisch mooie foto -even erop klikken- om de lezer over de streep te trekken. We hebben het immers over een buitengewoon saai onderwerp: goede grond. In het nieuwe nummer van National Geographic gaat het daarover.
Een minder tot de verbeelding sprekend ecologisch probleem: goede landbouwgrond wordt schaars. Dat heeft te maken met uitputting door te intensieve bewerkingsmethoden, door gebruik van zware machines die de grond samenpersen, door verzilting als gevolg van irrigatie, door wegspoelen van de vruchtbare toplaag als gevolg van ontbossing.
Het wegsmelten van de poolkap kan je illustreren met prentjes van zielig kijkende ijsberen. Het verdwijnen van het oerwoud met gorillaweesjes. Hoe illustreer je de bodemproblematiek? Fotograaf Jim Richardson doet dat vrij indrukwekkend. Mooie doorsneden van de bodem waarop je bijvoorbeeld uiterst gedetailleerd het netwerk van de plantenwortels ziet. Of waarop je helemaal niets meer ziet, omdat de grond dood is. Het zijn weliswaar geen schaarsgeklede meisjes, maar misschien toch eens kijken.
Ook het artikel van Charles Mann -wel een hele turf- waarbij de foto's de illustratie vormen, is interessant. Je leest bijvoorbeeld welk een ecologisch fiasco het Maoïstische landbouwexperiment in Dazhai werd. Oudere jongeren met een links verleden weten nog waarover dat ging: Leren van Dazhai! Ontelbare propagandaboekjes, -films en -reportages bezongen de wonderen die de Rode Brigadisten daar verrichtten. Goede zielen in het westen zagen er een voorbeeld in voor de Derde Wereld. Inmiddels weten we wel beter.
Wat wel werkt lees je ook: kleinschalige ingrepen, gebruikmakend van goedkope technische hulpmiddelen, inspelend op het eigenbelang van de boeren. Een voorbeeld uit Burkina Faso: Mathieu Ouédraogo assembled the farmers in his area, and by 1981 they were experimenting together with techniques to restore the soil, some of them traditions that Ouédraogo had heard about in school. One of them was cordons pierreux: long lines of stones, each perhaps the size of a big fist. Snagged by the cordon, rains washing over crusty Sahelian soil pause long enough to percolate. Suspended silt falls to the bottom, along with seeds that sprout in this slightly richer environment. The line of stones becomes a line of plants that slows the water further. More seeds sprout at the upstream edge. Grasses are replaced by shrubs and trees, which enrich the soil with falling leaves. In a few years a simple line of rocks can restore an entire field.
Vandaag lazen we ook over een bijzonder interessant ontwikkelingsproject: Friends of the African Village Libraries. Die geweldige mensen zetten bibliotheken op in Afrikaanse dorpen. We zoeken dat verder uit en hebben het er nog wel eens over. Lezers die weet hebben van andere lovenswaardige initiatieven mogen dat gerust altijd laten horen. Daar maken we graag reclame voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten