Deze week kon je in de krant (De Standaard, 11.08.08) lezen dat Jezus met zijn vriendjes cricket speelde. Ene Abraham Terian ontdekte in een klooster in Jeruzalem een oud manuscript met daarin een beschrijving van de jeugd van Christus.
Volgens Terian vertelt de tekst over een negenjarige Jezus, die leerling was van de stoffenverver Israël, in het dorp Tiberias aan de kust van het meer van Galilea. "Jezus werd opgedragen om het huis van Israël te bewaken terwijl zijn meester zelf door het dorp ging om kleren te verzamelen die geverfd moesten worden. Maar zodra Israël het huis had verlaten, ging Jezus er vandoor om met zijn vriendjes te spelen".
En nu komt het: "Jezus nam zijn vrienden mee naar de waterkant, en liep met bal en knuppel het water op alsof het een bevroren oppervlak was. Zijn vrienden riepen ’Kijk het kind Jezus, wat hij doet op de golven van de zee!’ En velen kwamen daar samen, en keken naar hem, en waren verbaasd".
Om één of andere reden verbaast óns dat dan weer niet. Cricket is, als je er over nadenkt, wel een héél christelijke sport. Er is geen lichamelijk contact, iedereen loopt er in smetteloos wit bij, wedstrijden kabbelen eindeloos voort, er valt geen onvertogen woord, de spelregels zijn ondoorgrondelijk, niemand denkt er aan de beslissingen van de scheidsrechter in twijfel te trekken. Uitermate saai en vervelend allemaal. Net alsof je in de kerk zit.
Je kunt je daarentegen moeilijk onze heidense voorvaderen voorstellen op een cricketveld. Heidenen speelden ongetwijfeld voetbal. Heidenen vonden het immers niet erg als het er een beetje ruw aan toeging. Heidenen maalden niet om regen of slijk. Heidenen gaven niet om het resultaat, heidenen gaven zich altijd voor het volle pond. Anders kon je net zo goed niet spelen.
Het is vandaag niet anders. Supporters vergeven hun team alles als ze het gevoel hebben dat er met overgave wordt gespeeld. Dat de spelers vechten voor de bal, dat ze, als ze klappen krijgen, weer opstaan en verder bikkelen. Dan wordt er voetbal gespeeld. Dan is het resultaat van ondergeschikt belang.
Onze jongens hadden vandaag, als je louter voortgaat op de cijfers, niet zo'n beste dag. Van het een reeks hoger spelende Walem werd met 2-5 verloren. En toch gingen de supporters niet ontevreden naar huis. Er werd met inzet gespeeld. Er werden aanvallen opgezet. Er werd gelopen en geknokt. Er werd, wanneer de anderen scoorden, met nieuwe moed weer opnieuw geprobeerd. Er werd gevoetbald. Dat zien supporters graag.
(De oude Grieken -zie foto- trapten wel eens een balletje. Vanzelfsprekend: heidenen.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten