Je leert elke dag bij: als de socialistische partij lijsttrekkers zoekt, dan stuurt de voorzitter zijn secretaris naar de krantenwinkel om de Dag Allemaal te kopen. Althans, zo moet het ongeveer zijn gegaan als je De Standaard vandaag mag geloven.
Vroeger hadden bij de socialisten de leden het laatste woord. De lokale afdelingen droegen, als er verkiezingen in zicht waren, kandidaten voor om op de lijst te staan. Vervolgens bepaalden de afgevaardigden van al die afdelingen de lijstvolgorde. Tenslotte gaven de leden in een poll daarover nog eens hun mening. Dat was traag, dat was omslachtig, dat was -de gedachte alleen al- democratisch.
Vandaag doen ze dat anders. In het oude systeem kon je voorhebben dat één of ander activistisch type, of een wereldverbeteraar of, godbetert, een spuuglelijkaard, als eerste uit de bus kwam. Dat kan natuurlijk niet meer. En dus haalt de voorzitter Dag Allemaal erbij en beslist hij zelf. Wie staan er deze week op de voorpagina? Goedele Liekens, Rik Torfs en Phara de Aguirre. Alledrie opbellen, buldert de voorzitter richting secretaris.
En toen ging het mis. Ze willen geen lijsttrekker worden, moest de bedremmelde secretaris al gauw opbiechten: ze zeggen dat ze niets afweten van politiek.
Toen had de voorzitter het al moeten doorhebben: de partij ging een electorale afstraffer tegemoet. Beroemde Vlamingen hebben over werkelijk alles een mening: hoe minder ze er van afweten, hoe gemakkelijker dat gaat. Beroemde Vlamingen zijn in regel in voor ongeveer alles, op voorwaarde dat ze ermee op TV of in de boekjes komen. Met tien andere BV's een maand logeren bij de Pygmeeën en dagelijks aap-met-rauwe-boomwortels eten? Geen probleem. Een mening over de toestand van de schapenteelt in Paraguay? Onmiddellijk. Verkleed als kip ronddansen in een spelletjesprogramma? Je laten bekogelen met koeienvlaaien door de Chirojongens van Pepingen? BV's zijn in voor alles. Alles.
Behalve blijkbaar voor het ambt van lijsttrekker bij de socialisten. De voorzitter liet La Esterella bellen, Bob Benny, Stafke Fabry, Jean-Marie Pfaff, Marva, Salim Seghers, Gert en Samson, Eddy Planckaert, Tony Corsari, Tanja Dexters, Reddy Demey, Dokter Lecomte, Betty-van-Big-Brother, Michel Pollentier, Wendy Van Wanten, Briek Schotte, kolonel Passchierssens, Pastoor Munte, Tante Terry, Kraakje en Nonkel Bob, Schipper en Mathilde. Ofwel waren ze dood, ofwel hadden ze al iets aan de hand, ofwel stonden ze elders op een lijst.
Een veeg teken! Als de BV's niet in jou zijn geïnteresseerd zijn moet je er wel heel erg aan toe zijn.
De rest is, hoeft het nog gezegd, geschiedenis. De laatste halfbekende mens bleek een wetenschapster te zijn. Wereldberoemd in haar vakgebied, maar, belangrijker: Ze Had Al Wel Eens In De Humo Gestaan! De hersenonderzoekster werd voor de leeuwen gegooid en de socialisten behaalden hun slechtste score sinds de invoering van het algemeen stemrecht.
Van de voorzitter in kwestie horen we niet meer zoveel. Van de wetenschapster zelfs helemaal niets. Van de socialisten, nu je het zegt, ook niet zo bijzonder veel. Maar met Goedele Liekens, Rik Torfs en Phara de Aguirre gaat alles prima.
Slimme mensen, die BV's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten