Zou er iemand in de wereld zijn die, bij het lezen van het rijtje Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Antwerpen, Vlaams-Brabant, Limburg, denkt: die Vlamingen, dàt moet wel een volk zijn van zangers en dichters. Lees nu even mee, de namen van de negenenzestig Georgische districten:
Abasha, Adigeni, Akhalgori, Akhalkalaki, Akhaltsikhe, Akhmeta, Ambrolauri, Aspindza, Baghdati, Batumi, Bolnisi, Borjomi, Chiatura, Chkhorotsku, Chokhatauri, Dedoplistskaro, Dmanisi, Dusheti, Gagra, Gali, Gardabani, Gori, Gudauta, Gulripshi, Gurjaani, Java, Kareli, Kaspi, Kedi, Kharagauli, Khashuri, Khelvachauri, Khobi, Khoni, Khulo, Kobuleti, Kutaisi, Kvareli, Lagodekhi, Lanchkhuti, Lentekhi, Marneuli, Martvili, Mestia, Mtskheta, Ninotsminda, Oni, Ozurgeti, Poti, Rustavi, Sachkhere, Sagarejo, Samtredia, Senaki, Shuakhevi, Sighnaghi, Sukhumi, Stepantsminda, Telavi, Terjola, Tetritskaro, Tianeti, Tkibuli, Tsageri, Tskhinvali, Tsalenjikha, Tsalka, Tskaltubo, Vani, Zestaponi, Zugdidi.
Dat spreekt voor zich, nemen we aan. Het is moeilijk onpartijdig te blijven als je, telkens ze het over de Russisch-Georgische verhoudingen hebben, in je oren hoort gonzen: Kaspi, Kedi, Kharagauli, Khashuri, Khelvachauri, Khobi, Khoni, Khulo, Kobuleti, Kutaisi. Stuk voor stuk geheimzinnig en lokkend: specerijen, zwoele nachten, zware wijnen, lichte meisjes. Zo'n land vergeef je alles. Gelukkig worden wij niet geacht deskundig ons licht op deze kwestie te laten schijnen.
Wij kunnen dan ook enigszins meesmuilen en gnuiven -woorden die je nooit in de spreektaal gebruikt, maar wel lekker wegschrijven- bij volgend bericht. De New York Times laat weten dat buitenlandse investeerders massaal Rusland ontvluchten. Daar hadden ze, vreemd genoeg, in Moskou niet op gerekend. Als je een reputatie opbouwt van onredelijk, dan zijn mensen niet zo geweldig geneigd om je vervolgens hun centjes toe te vertrouwen: vandaag pakken ze de Georgiërs, morgen mijn bedrijf. Wegwezen.
Overigens, zeer interessant en bijzonder onthullend: Putins wonderbaarlijke jachtavonturen (filmpje). Heeft er iemand eigenlijk al aan het fenomeen geënsceneerde jacht gedacht als indicator voor de mate waarin een regime dictatoriaal is? Het valt toch op dat het altijd potentaten als Tito, Ceaucescu of Kim Yong-Il zijn die menen te moeten uitpakken met dat soort taferelen: wilde beesten bij elkaar drijven en dan door de pers laten optekenen welk een wonderbaarlijke schutter je wel niet bent. Dat zie je, gelukkig, geen enkel democratisch leider doen.
Dat Putin het nodig vond ten behoeve van de vaderlandse pers een dergelijk tafereeltje in elkaar te zetten, is al een veeg teken. Dat geen enkele van de betrokken joernalisten een goede uitleg heeft voor het feit dat ze blijkbaar alles wisten te filmen, behalve het eigenlijke schieten, belooft ook al niet veel goeds.
Het gaat niet best met Rusland. Dat weten we nu wel met zekerheid, dankzij onze Jagende Dictator-test. Patent op aanvragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten