Eigenlijk is alles begonnen met Koosje Koster. Koosje Koster deed in de dezer dagen vaak verguisde, maar eigenlijk best wel geweldige jaren zestig mee met Provo. En wie of wat Provo was, jonge lezertjes, zoeken jullie zelf maar even op.
Koosje Kosters naam zal, zoals wordt uitgelegd op haar wikipedia-biografie, altijd verbonden blijven met die keer toen ze op het Amsterdamse Spui krenten uitdeelde aan de passanten. Met die krenten wou Koosje de kneuterigheid en de drogistenmentaliteit ("krenterigheid") van de Nederlanders ter discussie stellen. Dat heette toen een happening. Het meest opmerkelijk was de reactie van de politie. Die wist niet wat er gebeurde en dus ook niet hoe ze moest reageren. Nergens in het boekje stond wat je moest doen wanneer langharig werkschuw tuig krenten uitdeelde. Dus nam de politie het zekere voor het onzekere. Oud-commissaris Leendert Dorst legde het later zo uit:
De politie had geen antwoord op die ludieke acties. Bij zo'n happening liep bijvoorbeeld een meisje, Koosje Koster, krentjes uit te delen. Wat moest je daar nou mee? Wij wisten niet waar dat allemaal om draaide en of je dat nou serieus moest nemen. En als je in uniform geen houding kunt bepalen dan wordt het wel heel moeilijk. Het enige antwoord was toen dat Koosje werd gearresteerd.
Koster werd afgevoerd, ontkleed en lange tijd verhoord. Na discussies in de Tweede Kamer moest uiteindelijk de verantwoordelijke hoofdcommissaris, ene van der Molen, opstappen.
En toen was het hek van de dam.
Het Establishment -nog zo'n woord uit die tijd, jongens en meisjes: googlen maar- stond voor aap. En wanneer iemand waar je tevoren ontzag voor had, plots voor aap staat, wordt er, begrijpelijk, luid gelachen. Toen de mensen uitgelachen waren vroegen ze zich af: waar is dat eigenlijk goed voor, zo'n Establishment? En eigenlijk, constateerden diezelfde mensen, waren die provo's best wel sympathiek. En hadden ze ook niet een beetje gelijk?
Heel even leek een leukere wereld binnen handbereik. Maar toen kwamen uit de spelonken de zuurpruimen van Klein Links te voorschijn en was de lol er af. De beweging werd in Ordelijke Banen geleid, happenings werden betogingen met een eigen gemaskerde en gehelmde Ordedienst en de provo's hielden het voor bekeken. Veel van die toenmalige Klein-Linksers werden in geen tijd zelf Het Establishment, maar dat is weer een ander verhaal.
Alleszins, de geest van Koosje Koster waart vandaag opnieuw door het land. In de Gazet van Antwerpen lazen we gisteren volgend hartverwarmend bericht:
De groene partij uit Leeuwarden in Nederland wil chocolade uitdelen in uitgaansbuurten om vechtersbazen in toom te houden. Volgens de groene politici zit er een stof in chocolade dat de mensen rustig houdt en zullen mensen goed gezind zijn omdat ze een cadeautje krijgen bij het verlaten van de discotheek. Ze staven hun voorstel met een voorbeeld uit Engeland, waar het chocolade-experiment al tot positieve resultaten heeft geleid.
Meer er over op de site van de partij.
Liefde, vrede en chocola. Sterk programma.
(Het prentje: provo's deelden ook wel eens geld uit. Briefjes van tweeduizend gulden bijvoorbeeld. Happening!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten