Wim Delvoye heeft een kasteel gekocht. Voor 3,3 miljoen euro werd de kunstenaar, lezen we in de krant, eigenaar van het kasteeldomein van Corroy-Le-Château. Het omvat een landgoed met de oppervlakte van twaalf voetvalvelden en met een natuurstenen bouwwerk van 5.000 vierkante meter groot, waarvan 3.000 bewoonbaar.
Eerder kocht Delvoye ook al een kasteel in Kwatrecht, bij Gent. We zijn uiteraard blij dat in dit land kunstenaars blijkbaar nog naar waarde worden geschat. Maar kunnen wij, minder met artistieke talenten begiftigde armoezaaiers, ook op kasteel wonen? In Nederland wordt er alleszins aan gewerkt.
In het noordwesten van 's-Hertogenbosch, op het oude eiland Engelen, worden duizend woningen en appartementen gebouwd, gegroepeerd in negen kastelen en in het kroonstuk, Slot Haverleij. Elk kasteel biedt plaats aan zo'n 50 tot 90 woningen. In het Slot komen ongeveer 450 woningen.
Het project verdient alleszins respect. De moderne kastelen beantwoorden aan een ideaal dat dezer dagen door ruimtelijke ordenaars wordt gehuldigd: compact wonen. De kastelen worden ingeplant in het groen. Als je duizend woningen naast elkaar bouwt, met elk een fraai lapje grond er rond, blijft er niet zoveel groen over. Vandaar deze oplossing: netjes gegroepeerd in het groen, samen op kasteel.
En wie wil er niet als kasteelheer/-dame door het leven? Op de site van het project zie je hoe het er aan toe gaat. Als je een beetje rondsurft op de site kom je ook een aanschouwelijk filmpje tegen. Het ziet er allemaal nog erg nieuw en proper uit en zich erg nadrukkelijk richtend tot de bemiddelde mens die graag tussen zijn gelijken vertoeft. Maar we vinden het idee op zich -gegroepeerd in het groen wonen, in een moderne versie van een kasteelburcht- best wel interessant.
Wel vragen we af hoe er in de burcht wordt geleefd tijdens de kantooruren, als iedereen elders aan de slag is. Zo'n vroegere kasteelburcht was ook een economisch centrum, hier wordt uitsluitend gewoond. En, natuurlijk, het leven vroeger in de kasteelburchten was wel iets gemengder. De kans is niet groot dat je, op weg naar de golfbaan, je in de nieuwe kastelen een weg moet banen tussen kreupelen en bedelaars. Maar goed, dat is een andere discussie.
Het prentje: één van de kastelen, Leliënhuyze. Op de plek waar we de foto haalden lees je als onderschrift: Haverleijers zijn trots op hun besloten woonomgeving en dragen dit uit met eigen kasteelvlaggen en golfwedstrijden die tussen de kastelen worden georganiseerd. Daar wordt je dan weer niet echt vrolijk van. Maar ieder zijn meug. Vrijheid, blijheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten