dinsdag 20 november 2007

De Broek van Tegenwoordig van Gisteren


Mode: het is een andere wereld. Toen wij vijftien-zestien waren was een broek bovenaan smal (zo smal mogelijk) en onderaan breed (behoorlijk breed). We waren toen redelijk zeker van ons stuk: dat was hoe broeken voorbestemd waren te zijn. Oude mensen: die droegen broeken die onderaan smal waren en bovenaan breed. Geen zicht.

En toen braken de eighties aan. Voortaan waren broeken smal van onderen en bovenaan breed (bandplooibroeken, weet je nog oudje!). En het rare was: na verloop van tijd waren we er net zo zeker van dat dit de Ware Broekvormen waren. Alleen sufferds die in de jaren zeventig waren blijven steken droegen broeken met olifantenpijpen en die spanden rond hun zitvlak. Losers!

Ons verhaal, beste lezer, wordt eentonig. De mode veranderde sindsdien nog een paar keer en de broeken werden achtereenvolgens smaller, breder en nu weer smaller. En altijd weer lieten we ons vangen. Iedere keer dachten we: de Broek van Tegenwoordig is de Ware Broek. En hoe hadden we ons in hemelsnaam ooit kunnen vertonen in de Broek van Tegenwoordig van Gisteren.

Met architectuur is het net zo. In de jaren 1950 en 1960 ging er in Brussel nogal wat op de schop. In de plaats daarvan kwamen Moderne Gebouwen, tot grote ergernis van velen. Maar hoe gaat het met die dingen: de mode verandert en wat eertijds als modern werd geprezen wordt op zijn beurt naar de mestvaalt der geschiedenis verwezen. Vandaag gaan de gebouwen uit de jaren 1950 en 1960 op de schop en nu vinden we dat reuzejammer.

Daarom is het goed dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in kaart laat brengen wat er tijdens die korte maar hevige opstoot van modernisme in Brussel werd gebouwd. Het resultaat is een fraai uitgegeven, uitermate gebruiksvriendelijk (je vindt ondermeer het adres van de besproken huizen en gebouwen en handige stadplannetjes) en bijzonder leerrijk boek: Bruxelles '50 '60. Architecture moderne au temps de l'Expo (uitgeverij Aparté, Brussel, 2007). De auteurs zijn Caroline Berckmans en Pierre Bernard, werkzaam op de dienst Architecturaal Patrimonium van het bovenvermeld Gewest.

Hierboven een villa in Ukkel uit 1959 (Avenue Blücher, architect Stanlislas Jasinski, afbeelding uit het boek). Zo leefden overigens nogal wat striphelden uit onze jeugd: Robbedoes en Kwabbernoot, Sus en Wis, Bert Bibber en Piet Pienter. Gelijk hadden ze.

Geen opmerkingen: