Van een Nederlandse kunsthistorica hoorden we dat ze elk jaar haar lessenreeks begint met de geschiedenis van het christendom en met de verhalen uit het Oude en het Nieuwe Testament. Als je daar geen noties van hebt, begrijp je immers vrijwel niets van de Europese kunstgeschiedenis. De kunsthistorica in kwestie besloot tot het invoeren van zo'n crash course Gewijde Geschiedenis nadat een student haar had gevraagd of Jezus en Christus dezelfde personen waren.
Het wordt er overigens alleen maar ingewikkelder op. Zo denkt, bericht De Morgen vandaag, ruim elf procent van de Nederlanders dat de Kerstman een personage uit de Bijbel is. Dat blijkt alleszins uit een enquête. Twee procent van de Nederlanders is er dan weer van overtuigd dat ook Sinterklaas in de Bijbel figureert.
Nu moet je natuurlijk altijd opletten met enquêtes. Op tien respondenten vind je er altijd wel één die, hetzij om er zich snel van af te maken, hetzij om de boel wat op te stoken, hetzij omdat hij de vraag niet begrijpt, een antwoord geeft dat nergens op slaat. Dat weten we uit goede bron omdat we zelf wel vaker bij enquêtes een antwoord geven dat nergens op slaat, hetzij om ons er snel van af te maken, hetzij om de boel wat op te stoken, hetzij omdat we de vraag niet begrijpen.
Maar los daarvan: onze christelijke vrienden zouden zich beter zorgen maken. De, hoewel orthodox katholieke, bij momenten uitermate grappige G.K. Chesterton merkte op dat sinds mensen niet meer geloven in God, ze in alles geloven. Daarom, christelijke vrienden, als jullie willen overleven: lijf die Kerstman zo snel mogelijk in. Zorg zo spoedig mogelijk dat in de kerststalletjes de os en de ezel het gezelschap krijgen van leuke arctische fauna als het rendier en de pinguïn.
En laat het daar niet bij: vind als de gesmeerde bliksem een plaatsje voor Halloween in de christelijke theologie ("En ziet, de Here Jezus vermenigvuldigde de pompoenen..."). En, natuurlijk, voor Elvis. De concurrentie van The First Church of Elvis komt er aan. Zelf bekeerden we ons tot het Ware Geloof nadat we, een jaar of vijftien geleden, in een frituur in Boom oog in oog stonden met Elvis. Mirakel! Prijs de Heer! En stap niet op Zijn Blauw Suede Schoeisel!
(PS: Sceptici merken op dat het in Boom vermoedelijk om een look alike ging. Dat helpt ons niet echt veel verder: hoe weet je, als je 's morgens wakker wordt, dat je naast je geliefde ligt en niet naast een perfecte dubbelganger? Sommige dingen vallen niet te bewijzen. Of zoals Jules opmerkt in Tarantino's Pulp Fiction: "Hey, sewer rat may taste like pumpkin pie, but I'd never know 'cause I wouldn't eat the filthy motherfuckers".)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten