Eigenlijk zijn er redenen te over om boos te zijn op Le Corbusier (man, man: die zal daar uiteraard van schrikken). Le Corbusier vormt zo ongeveer de verpersoonlijking van de Modernistische Architect: weg met de tradities, alles plat gooien en dan opnieuw beginnen en deze keer zoals het hoort, volgens de Principes van de Rationaliteit!
Hoe dan? Ontelbare stedebouwkundigen hebben het uitgeprobeerd. De stad netjes verdelen in zone’s met een duidelijk daartoe bestemde functie. Geen kromme straatjes meer ("ezelspaadjes", vond Le Corbusier), maar grote boulevards met, strak in het gelid, reusachtige woontorens omringd door eindeloze vlaktes gemillimeterd gras. Net hoe het niet moet, vinden we nu.
En toch. Le Corbusier heeft ook veel moois gemaakt. Alleen al om dit uitermate sympathieke hutje verdient hij de absolutie. "Un château sur la Côte d’Azur qui a 3,66 mètres par 3,66 mètres", omschreef hij het. Zouden we ook wel willen. En daar dan een leuke aaibare hond bij.
Het hutje staat in Roquebrune - Cap Martin. De Grote Architect liet tegenover de buitenwereld dan wel uitschijnen dat men hem niet op dit bouwsel moest afrekenen ("c’est pour ma femme"), maar hij was er blijkbaar toch behoorlijk trots op. Hij kon er niet onderuit de waarde ervan in on-Corbusierachtige termen te prijzen: "c’est extravagant de confort, de gentillesse". Daar moet je je helemaal niet voor schamen, Corbu!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten