De componist Dimitri Sjostakovitsj was een dapper man en dat niet alleen omdat hij tijdens de bombardementen van Leningrad in de stad bleef en als brandwacht diende (zie prentje). In 1943 besloot Stalin dat de Sovjet-Unie een nieuw volklied nodig had. De geselecteerde composities werden uitgevoerd in aanwezigheid van de Grote Leider. Professor Aleksander Aleksandrov, directeur-generaal van het orkest van het Rode Leger was de favoriet. Na de werken te hebben gehoord bekritiseerde Stalin het werk van Aleksandrov. Die zag zich al naar Siberië gestuurd en beschuldigde meteen ene Knoesjevitski die het werk had geïnstrumenteerd. Op dat moment onderbrak Sjostakovitsj hem:
"Aleksander Vasiljevitsj! Wees stil! Wees stil! schaamt u zich niet? Wie is er behalve u verantwoordelijk voor deze muziek? Hoe kunt u zo over iemand spreken die niet aanwezig is en die in het leger uw ondergeschikte is! Houdt u alstublieft meteen op!"Uit: Krzystof Meyer, Sjostakovitsj, Amsterdam, Olympus, 2006.
Het werd doodstil. Tot die tijd was het in de aanwezigheid van Stalin ondenkbaar geweest dat iemand een ander in de de rede zou vallen en dat nog wel met stemverheffing. Iedereen kromp ineen. Uiteindelijk zei Stalin na een lange stilte: "Welnu professor, het is helaas niet gelukt..." En daarmee was de zaak afgedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten