Le Soir liet zich destijds niet inpakken door het podiumgedrag van Glenn Gould (prentje). Meeneuriën, op rare pianostoeltjes zitten, gezichten trekken? "His orang-utang style may please admirers of Elvis Presley but it irritates or leastwise fatigues a classical audience", (geciteerd in Kevin Bazzana, Wondrous Strange. The life and art of Glenn Gould, Oxford U.P., 2004.)
Coole broek overigens, Glenn. Die van Le Soir zijn gewoon jaloers.
Glenn Gould aan het werk: Bach met groot orkest en Leonard Bernstein dirigeert. In 1960 kon alles (filmpje).
3 opmerkingen:
zo'n broek kan ik je wl eens uitlenen!
In mijn maat?
dat staat te bezien
Een reactie posten