Onze zeventiende eeuwse voorouders, zoals de hier afgebeelde Andries Stilte, zagen er duidelijk geen graten in om de wereld tegemoet te treden met een pluim op de hoed, gekleed in een roze zijden pak en de arm op bovenstaande wijze in de zijde geposteerd: hier sta ik en ik sta hier buitengewoon goed, al zeg ik het zelf.
En nu? Mannen dragen alleen nog variaties van grijs en zwart en beige. Ze bewegen zich voort alsof ze vergaten de kapstok uit hun jas te halen. Mannen willen vooral niet opvallen: het is al zot genoeg en de boterhammen van thuis zijn ook lekker.
Broeders mannen, wat is er met ons gebeurd? Waar hebben we de verkeerde afslag genomen?
Het prentje: Johannes Cornelisz. Verspronck (1600-1662), Andries Stilte als vaandeldrager, 1640.
2 opmerkingen:
Inderdaad, waar?
Zorro droeg echter nog wel van die kleurrijke pakken wanneer hij in burger rondliep.
Zorro gaf -in dienstkledij- ook een een heel nieuwe dimensie aan het hoeddragen. Een voorbeeld voor ons allemaal.
Een reactie posten