dinsdag 13 november 2007

Red de wereld (en Mieke)

Op dit moment lezen we een behoorlijk eng boek: The World Without Us van Alan Weisman. Daarin wordt beschreven hoe de wereld er zal uitzien wanneer wij er niet meer zijn. Maar eigenlijk gaat het over de schade die we aanbrengen aan het milieu en de lange termijngevolgen daarvan. Er is, stellen we vast, zoveel loos waar we helemaal geen weet van hadden.



Neem de Noord-Pacifische Vortex. Daar hadden we, tot gisteren, zelfs nog nooit van gehoord. Laat staan dat we wisten wat daar aan de hand is. Helemaal in het noorden van de Stille Oceaan is een gebied, zo groot als een continent, waar alle afval van de zeeën terecht komt. Je moet je een gebied, ongeveer de afmetingen van Afrika, voorstellen waar je je met je bootje een weg moet banen tussen plastic bekertjes, plastic tuinstoelen, plastic tasjes, plastic sixpackringen, plastic boterhamzakjes en wat al niet meer. Dat is redelijk hallucinant.

Maar veel bangelijker is dat we niet weten hoe lang het duurt voor plastic wordt afgebroken. Als het al wordt afgebroken. Biologen ontdekken dat plastic op zee weliswaar tot steeds kleinere stukjes wordt vermalen, maar nooit helemaal verdwijnt. En die piepkleine stukjes worden door microscopisch kleine diertjes opgegeten die op hun beurt door iets grotere dieren worden opgegeten, die op hun beurt door weer grotere dieren, enzovoort. Plastic verdwijnt nooit meer en we maken er steeds meer van. Dat moet slecht aflopen.

Op zo’n moment denk je dan: waar zijn de groenen als je ze nodig hebt. Maar het is goed ‘s avonds voor het slapengaan in eigen borst te kijken: ook wij hebben de vorige keer niet voor groen gestemd. Het is dus ook onze schuld. Maar waarom stemmen eigenlijk zo weinig mensen op groen? Redenen te over, zou je denken, als je kijkt naar de toestand van de wereld.

Tijd voor een maatschappelijk debat, dachten we. Waarom stemmen we niet op groen? Welke goede raad hebben we voor Mieke Vogels, die de volgende jaren Groen! in goede banen zal proberen te leiden. Deze keer niet schuchter wezen: plaats je reacties op de daartoe bestemde plaats op deze blog. Eerst de enquête:

1. Waarom stemt u niet op groen?
(meerdere antwoorden mogelijk)
a) Het valt wel mee met het milieu.
b) Er is een probleem met het milieu, maar we kunnen er toch niets aan doen.
c) Er is een probleem met het milieu, maar groen kan er toch niets aan doen.
d) Ik wil wel op groen stemmen, maar ze zetten de verkeerde mensen op de lijst.
e) Ik wil wel op groen stemmen, maar ik vind hun programma niet best.
f) Ik wil wel op groen stemmen, maar ze communiceren slecht.
g) Ik wil wel op groen stemmen, maar ze zijn niet professioneel bezig.
h) Binnenkort splitsen we het milieu en dan zorgen wij heel goed voor de Vlaamse planten en dieren.

2. Als Mieke Vogels meeleest, dan wil ik haar volgende raad geven: ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
(zet je reactie op de blog)

Voila, dat hebben we met z'n allen goed gedaan. We hebben een kleine bijdrage geleverd aan de redding van de wereld in het algemeen en van Mieke in het bijzonder. Mooi zo.

3 opmerkingen:

Woodyrat zei

Ratten stemmen niet ... we leven van jullie viezigheid ...

pst zei

hallo Woody,

wat leert het boek van meneer Weisman? Op korte termijn zitten jullie, als wij er niet meer zijn, goed. Het wordt na een tijdje lastiger, als alle voedsel dat we hebben nagelaten op is. Dan worden jullie prooi van andere grote dieren, die zich, omdat wij er niet meer zijn, ongestoord kunnen voortplanten. Het is, met andere woorden, ook in jullie lange termijnbelang dat we de wereld nog een beetje in ere houden.
Natuurlijk: een belangrijk econoom heeft het ooit allemaal samengevat met de woorden "op lange termijn zijn we allemaal dood". Ook waar natuurlijk.
Overigens: op welke exotische plek hang jij tegenwoordig uit? Geef je coördinaten eens op, dan kunnen de inmiddels niet meer te tellen dagelijkse lezers van deze site ook een bezoekje brengen aan jouw blog.

Woodyrat zei

Beste pst.,

daar moet ik over na denken ... maar sinds ik rondreis ben ik niet gewoon op lange termijn te denken. Soms blijf ik ergens maanden en andere keren bezoek ik 3 continenten op 3 weken. De laatste maanden pendel ik tussen de VS en Euorpa. Was pas een tijdje in London, maar gisteren vloog ik weer naar California voor een paar weken ... Maar voor één keer weet ik waar ik over een goede maand zal zijn. Het is eigenlijk nog geheim, maar toch: ik vier nieuwjaar in Australia. Een nieuw continent op mijn palmares. Nu nog Afrika... Sommige Afrikanen bezoeken mijn blog (voor Zuid-Afrikanen), maar ik geraakte er nog niet. En ik wil ook nog voor langere tijd naar Azië ...

Als bezoekers van uw blog mij willen volgen kunnen ze terecht op http://woodyrat.blogspot.com/

Stay tuned ...