maandag 17 mei 2010

Zelfportret als hond


Zelfportret als hond

De hond heeft geen nut,
dat weet hij.
Zijn leven is een onhandige smoes
die ras heet - of trouw
als hij niet in de mode is.
Met oren op de groei haast hij
zich zorgelijk van geur naar geur,
niet wetend of hij hoofdpijn heeft
of nadenkt.


R.A. Basart, geciteerd in de Volkskrant, 15.05.10.

4 opmerkingen:

Woodyrat zei

Als er geen honden bestonden ... moesten ze worden uitgevonden. Heb ik ooit beweerd op een spreekbeurt in de lagere school en sta ik nog steeds achter. Wat niet kan gezegd worden van mijn passie voor postzegels. Enne ... honden én accordeons .... moet kunnen in deze tijden, maar klinkt het ook? Ik vrees ervoor, maar ik sta open voor alles. (en mijn vrees voor dingen - moet ik toegeven - neemt erg toe sinds ik de 50 voorbij ben).

pst zei

Even googlen leert dat sommige honden alleszins zeer doorleefd meezingen met de accordeondeuntjes van hun baasje:

http://www.dailymotion.com/video/x10yky_layla-the-singing-basset-with-accor_animals

Woodyrat zei

Wat ben ik blij dat ik deze avond niet naar Lady Gaga ging ... want wat heb ik genoten van Layla 'the Singing Basset' met Accordion Accordéon. Blijft boeien, telkens opnieuw ... en na meerdere beluisteringen krijgt het écht een diepere betekenis. Ja hoor ... dìt leven heeft écht wel zin (ook zonder Lady Gaga). Ik kijk al uit naar morgen. Benieuwd of Layla het weer doet!

pst zei

Blij dat ook jij het mooi vond!