Gek hoe de eerste woorden die je van een taal leert blijven hangen en ook voor altijd het beeld van die taal bepalen.
"Papa fume une pipe". Vierde studiejaar, eerste les Frans. Vader zit bij de kachel, geruite pantoffels aan, krant op de schoot en rookt zijn pijp. Daarom dat we bij Frans nooit in eerste instantie denken aan, bijvoorbeeld, de Parisiennes of Brigitte Bardot en St. Tropez. Misschien wel jammer.
"Vivo. In silvam ardennae habitant." Eerste jaar middelbaar. Eerste les Latijn. Bij Romeinen sindsdien eerste associatie: ploeterend op sandalen door de Ardense bossen. Mist, regen en achter elke boom kan een Menapiër schuilgaan. Gedoemde taal. Zoveel was wel duidelijk.
"Ich weiß nicht, was soll es bedeuten, Daß ich so traurig bin, Ein Märchen aus uralten Zeiten, Das kommt mir nicht aus dem Sinn." Tweede middelbaar. Eerste les Duits. Meteen Heine's Lorelei. Duitsland. Sehnsucht. Dichters met een longaandoening.
En Engels? 1963. Tweede kleuterklas. Vijftien vierjarigen die een hele speeltijd lang achter elkaar aanhollen, onderwijl "She Loves You, Yeah, Yeah, Yeah" blèrend. De taal van de liefde.
1963: The Beatles, She Loves You (filmpje - in kleur!)
1 opmerking:
Raar: de cameraman (of de regisseur) schijnt te denken dat Paul de leadzanger is. John komt enkel in beeld in de wide shots, maar nooit in close-up. Mooi filmpje.
Een reactie posten