Sjostakovitsj bleef niet bij de pakken zitten. In het najaar van 1962 schreef hij zijn vriend Vissarion Sjebalin:
'Beste Ronja,Irina en Dimitri bleven samen tot Dimitri's dood.
In mijn leven is een zeer belangrijke verandering opgetreden - ik ben getrouwd. Mijn vrouw heet Irina Antonovna. Zij heeft maar één nadeel: zij is amper 27 jaar. Bovendien is zij zeer vriendelijk, wijs opgewekt, eenvoudig, sympathiek, zij draagt een bril en kan de letters l en r niet uitspreken. In dit opzicht heeft het leven mij verwend.'
Uit: Krzystof Meyer, Sjostakovitsj, Amsterdam, Olympus, 2006.
1 opmerking:
Mooi!
Ligt het aan de tijd, ligt het aan een andere opvoeding, een andere omgeving...die mensen waren in mijn ogen gelukkiger dan veel mensen nu...
Lieve echtgenoot, je leest dit NOOIT, je bent zo verschillend van mij, maar... weet dat ik van je hou,al 30 jaar lang, en we hebben nog zoveel samen te doen!
lulu
Een reactie posten