Collega's fietsers, zullen we met elkaar iets afspreken? Een jaar of tien geleden zijn sommigen onder ons begonnen met fluo-hesjes te dragen op de fiets. Niet alleen bij valavond of op slecht verlichte landwegen: neen, de hele tijd. Omwille van de veiligheid, heette het. Daarna begon het helmdragen. Niet omdat er aan competitiefietsen werd gedaan: neen, weerom, de veiligheid. En omdat iedereen elkaar de hele tijd bang maakt, word je tegenwoordig als onverantwoordelijk beschouwd als je zonder fluo-uitrusting en blootshoofds op de fiets stapt. De veiligheid!
Collega's fietsers, laten we wel wezen. Als je de hele tijd op het allerergste moet voorbereid zijn, waarom dan meteen ook niet een zwemband om het middel, voor als je in het kanaal sukkelt? Of een pijltjesgeweer over de schouder, om loslopende honden mee te verdoven. Collega's fietsers, we zijn aan het overdrijven en daar bewijzen we onszelf en de anderen geen dienst mee. Door al die bangmakerij geven we mensen een excuus om te zeggen: neen, ik waag me niet op de fiets, veel te gevaarlijk, doe mij maar de auto. En zo bereiken we net het omgekeerde van wat we bedoelden: meer onveiligheid.
Maar, omdat we begrijpen dat sommige fietsers het gewoon ook leuk vinden om zich helemaal te verkleden, telkens ze op de fiets stappen, een suggestie. Kunnen die verkleedgrage collega's fietsers zich in plaats van dat lelijke fluo niet in fraaie Schotse ruiten (zie prentje) hullen? De aantrekkingskracht van het fietsen zal alleen maar groter worden en bovendien zien ze je op die wijze ook van ver komen. Veiligheid voor alles, natuurlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten