Sommige mensen supporteren voor winnaars, anderen geven hun sympathie spontaan aan de verliezers. Maar stiekem hoop je natuurlijk, als je zoals wij steevast aan de kant van de verliezers staat, op een wonder. Misschien keert het tij, misschien gebeurt er voor één keer iets onverhoopt: misschien verslaat deze keer de muis de olifant.
En soms gebeurt dat ook echt. Vier filmpjes vandaag. We beginnen in de natuur. Vaak hoor je vertellen dat olifanten schrik hebben van muizen. Maar is dat echt wel zo? Twee nieuwsgierige natuurvorsers zochten het uit. En kijk: het klopt nog ook. Toch wel bijzonder: hoe zo'n groot beest een ommetje maakt als het een piepklein muisje ziet.
Nu een klassieker. Eén van onze all time favourite boeken werd ook één van onze all time favourite films. Leonard Wibbersley schreef The Mouse that Roared. In 1959 maakte Jack Arnold er een film van met Peter Sellers in een rol of drie. The Mouse that Roared gaat over het alpenstaatje Grand Fenwick dat al eeuwen goed boert dankzij de verkoop van hun Chateau Grand Fenwick, maar nu dreigt failliet te gaan als gevolg van de concurrentie met de goedkopere Californische wijn.
De eerste minister heeft een briljant idee: allerlei landen die ooit de oorlog verloren van de VS doen het nu wonderbaarlijk goed, omdat de Amerikanen hen daarna met economische hulp er weer bovenop hielpen. Grand Fenwick zal de VS de oorlog verklaren. Een detachementje in middeleeuwse plunje uitgedoste soldaten (zie het prentje bovenaan) wordt naar New York gestuurd. Jammer genoeg loopt het fout: door een ongelukkige samenloop van omstandigheden wint Grand Fenwick de oorlog. Hier kan je een klein stukje zien uit de film.
In Frankrijk schakelde vijfdeklasser Carquefou Olympique Marseille uit met 1-0 in de achtste finales van de beker: hier het doelpunt van N'Doye. Bijna zo fantastisch was zaterdagavond de wedstrijd van FC Dender tegen Club Brugge. In het gezelschap van de Grondhopper trokken we helemaal naar het verre Denderleeuw, trotseerden we de lokale gastronomie en het bij momenten barre weer, en zagen we hoe de thuisploeg triomfeerde. Bijzonder fijne club en leuke mensen. Heel erg kleinschalig gebleven ook: de fanshop ziet er bijvoorbeeld uit alsof hij wordt gerund door de moeders en tantes van de spelers.
Woonden we in de streek, we werden supporter. Goed wetende dat we dan meestal in het verliezende kamp zouden staan, maar ook hopende dat af en toe, als de olifant op bezoek komt, de muis op zijn achterpootjes gaat staan en vervaarlijk brult.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten