vrijdag 7 maart 2008

Eén, twee, drie, gezien


Nogal wat mensen poetsen hun huis vooraleer de poetsvrouw/-man langs komt. Niemand krijgt graag onverwacht televisiecamera's in zijn huis. Mensen hebben, met andere woorden, graag wat controle over de manier waarop ze zich aan de wereld presenteren.

Dat is buiten Google Earth gerekend. Als de satelliet passeert staan we er op. Of ons haar nu gekamd is, ons tuintje opgeruimd, de was binnengehaald of de auto gepoetst: dat zal de satelliet een zorg wezen. Lig je net in je blootje op je dak te zonnen? Pech, de rest van de wereld kijkt voortaan mee. Eén, twee, drie, gezien.

Dat kan zoveel beter. Laten we daar een feestelijk en gemeenschapsvormend moment van maken. Verwittig mensen op voorhand wanneer de satelliet langskomt. In de kortste keren zal de wereld er fraaier en leuker uitzien. Mensen zullen druk beginnen poetsen en schilderen en tuinieren. Huizen worden met slingers versierd, koeien krijgen een fraaie strik rond hun hoofd. Iedereen wil toch op zijn best op de foto staan?

Meer zelfs: je zult overal buurtcomités zien onstaan en wijkverenigingen en voor de gelegenheid opgerichte googleclubs. Mensen zullen samenzitten en nadenken over hoe ze hun straat, gehucht of gemeente op de kaart kunnen zetten. Dat zie je trouwens al waar de Tour de France passeert: mensen maken midden in het veld een Eiffeltoren uit strobalen, ze kalken op de straatstenen in reuzenletters de naam van hun dorp, van hun favoriete coureurs, van hun lief. Googledag -de dag wanneer we op de foto komen- zal een nieuw feestelijk moment worden in het lokale leven.

Met Google Earth op naar een mooiere wereld. Maar voortaan eerst gewoon even verwittigen voor de satelliet langskomt. Dan maken we eindelijk werk van die puinhoop in de tuin.

(Ergens op die foto wonen wij. Maar let niet op de rommel)

Geen opmerkingen: