Verbieden die handel!

Eén van de weinige zekerheden waarop je bij het ouder worden kan terugvallen is deze: het gaat van kwaad naar erger met de jeugd.

Dat was vroeger niet anders. In 1955 stond Groot-Brittannië in rep en roer over de uit de Verenigde Staten geïmporteerde stripverhalen. De aartsbisschop van Canterbury en de National Union of Teachers drongen er bij de regering op aan om snel maatregelen te nemen. Churchill, op dat moment premier, liet zich een selectie van de gewraakte strips toezenden: Captain Marvel, Black Magic, Frankenstein en Jesse James Brings Six-gun Justice to the West. Churchill, nochtans geen pilaarbijter, vond wat hij zag maar niets. Verbieden die handel! En zo gebeurde: The Children and Young Persons (Harmful Publications) Act 1955 zag het licht. Op het importeren van aanstootgevende strips stond voortaan een straf van vier maanden gevangenis en een boete tot 100 pond.

Onwillekeurig denk je dan aan de vandaag om de zoveel tijd opduikende paniekgolven over computerspelletjes. Je hoort twee tegengestelde reacties. Eén, niets nieuws onder de zon, het zal dus allemaal zo'n vaart niet lopen. Twee, maar deze keer gaat het wel om iets dat fundamenteel véél erger is! Zo'n jaren vijftig superhelden-boekje, dat was onschuldig: nu gaat het om moord, doodslag, gratuit geweld en nog ander onuitsprekelijk kwaad!

Ook dat was in 1955 niet anders. Je had mensen die het allemaal nogal overdreven vonden en bijvoorbeeld opperden dat men, op basis van de nieuwe wet, dan best ook maar de sprookjes van Grimm kon verbieden. Anderen vonden dan weer: deze keer gaat het om iets dat fundamenteel onvergelijkbaar is. In de memorie van toelichting bij de nieuwe wet werd vooral dat aspect van de verderfelijke Amerikaanse comics nadrukkelijk in de verf gezet:

Visually, normal people are represented as selfish, violent and filled with greed and hate. Husbands and wives are continually being unfaithful; parents as hating their children. Many are in possession of guns, and prepared to relieve themselves of their troubles by the simple expedient of murder.

Jeugdcultuur en jeremiërende ouderen horen bij elkaar als choco en hagelslag, als worteltjes en erwtjes, als friet en mayonaise. Dat wil zeggen: het ene wordt er, in combinatie met het andere, alleen maar beter op.

Strips of computerspelletjes die geen verontwaardiging oproepen bij de oudere generatie zijn niet half zo leuk. Volwassen zijn en geen jongere generatie hebben waartegenover je je moreel superieur kunt voelen is ook maar niets. Ouders moeten dingen verbieden en onredelijke regels verzinnen. Jongeren moeten verontwaardigd zijn en die regels met de voeten treden. Het kan het plezier van alle betrokken leeftijdscategorieën alleen maar vergroten.

Ach, de zekerheden van het ouder worden.

(Het verhaal over het verbod op Amerikaanse comics haalden we uit het mei-nummer van het onvolprezen BBC History Magazine.)