Wereldkampioen!

Dat het niets wordt met dit land kan je ook hier van afleiden. Als de Nederlanders naar het Europees kampioenschap voetbal gaan, kleurt het hele land oranje. Als de Turken een wedstrijd winnen op dat EK, rijden overal ter wereld Turken de halve nacht toeterend door de straten. Als wij Belgen wereldkampioen voetbal worden haalt dat nieuws zelfs de nationale pers niet.

Inderdaad. Wat lezen we vandaag, nota bene in een Nederlandse krant? Onze zuiderburen presteren al jaren niets meer op het internationale voetbaltoneel. Tot afgelopen weekend. De Rode Duivels hebben namelijk in Schotland het prestigieuze WK Moerasvoetbal gewonnen (Trouw, 25.06.08).

Wereldkampioen moerasvoetbal! Leve ons! Verf je huisgevel zwart-geel-rood, verkleed je als frietzak, hou deze nacht vrolijk je allochtone buren wakker door luid joelend de overwinning te vieren! Olé, olé, olé, olé. We are the champions, we are the champions!

Het prestigieuze WK Moerasvoetbal!

Geen toeval trouwens dat we net zo geweldig scoren in een discipline als moerasvoetbal. Vanaf het moment dat er modder en slijk aan te pas komen zijn wij Belgen onklopbaar: veldlopen, veldrijden, motorcross. Als het olympisch zwemtoernooi voor de verandering gewoon in een sloot werd gehouden, wonnen de Belgen in Peking gegarandeerd alle medailles in die sporttak. Geef ons blubber en smurrie en we halen goud.

En dat brengt ons bij volgend groot onrecht. Op de Olympische Spelen van 1900 tot en met 1920 was touwtrekken, tug of war in het Engels, een Olympische sport. De eerste jaren wonnen vooral de Britten en de Amerikanen veel medailles. Tot 1920, wanneer ons nationale team bestaande uit volgende Onsterfelijken -Georges Bourguignon, Alphonse Ducatillon, Raymond Maertens, Christin Piek, Henri Pintens, Charles van den Broek, François van Hoorenbeek en Gustave Wuyts- de bronzen plak behaalde.

Voelden de perfide angelsaksers de hete adem van onze jongens in de nek? Dachten ze: volgende keer halen die Belgen heel zeker goud? Is het om die reden dat deze uitermate boeiende en veelzijdige sport haar olympische status verloor? De vraag stellen is ze beantwoorden.

En dat de politiek dat allemaal maar laat gebeuren.

(Op het prentje: een ongetwijfeld adembenemende scène uit de touwtrekcompetitie op de Olympische Spelen van 1904)