Zo bijvoorbeeld: als een katholiek je wil laten kennismaken met het ongetwijfeld trieste maar ook uitermate wonderbaarlijke leven van de Heilige Lucia, dat laat zo'n katholiek je meteen ook maar even zien hoe dat allemaal in zijn werk ging. Voor wie zedenleer volgde en dus vooralsnog onwetend is: Lucia van Syracuse was de wereldkampioene deugdzaamheid van haar tijd. Toen één of andere gladde jongen haar complimenteerde met haar mooie ogen, besloot ze die uit te steken als signaal aan het mansvolk om haar voortaan met rust te laten; al dat geflikflooi stond de godsvrucht in de weg. Maar de Allerhoogste, die blijkbaar het zaakje van nabij had gevolgd, besloot daarop dat Lucia, weliswaar zonder ogen, toch in staat bleef te zien. Mirakel!
En om dat enigszins aanschouwelijk te maken wordt Lucia sindsdien altijd afgebeeld met de ogen op een schoteltje (prentje). Maar hoe beeld je dan af dat Lucia, ondanks die uitgestoken ogen, toch nog bleef zien? Door ze een nieuw paar ogen te geven. Theologisch betwistbaar, maar grafisch goed gevonden. Katholieken: nooit onderschatten.
2 opmerkingen:
Katholieken hebben blijkbaar wel een bijzondere smaak want zo mooi vind ik dat mokkel nu niet. Of maakt me dat net niet-katholiek?
Mogelijk vielen ze in de derde eeuw op een ander type vrouwen.
Een reactie posten