Kijk eens goed naar het prentje hierboven. Lijkt dat niet sprekend op ongeveer elk stadsvernieuwingsproject waarmee men het afgelopen decennium geprobeerd heeft havensteden nieuw leven in te blazen? Of je nu in Rotterdam, Londen, Antwerpen, Hamburg of Marseille komt: steevast zie je hetzelfde. Waterpartij, artistiek aangeklede betonnen dozen en flink veel trappen en hoogteverschil: dat geeft reliëf en vult de ruimte.
Het bovenstaande prentje is genomen op de Wereldtentoonstelling van 1967 in Montreal. En dat leert ons weer iets. In al die hypercreatieve architectenbureaus, waar ze zweren bij originaliteit en inventiviteit, is er gewoon iemand aan de slag die prentjes knipt uit oude tentoonstellingscatalogen en die vervolgens aan de jongste bediende geeft om over te tekenen, waarna de Wereldberoemde Architect er zijn/haar handtekening onder zet.
Hieronder nog een keer het toch wel tot de verbeelding sprekende Venezolaanse paviljoen, van de hand van Carlos Raul Villaneuva, dat je op het eerste prentje in de verte zag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten