William Thomas Stead (1849-1912) was de perfecte Victoriaan. Een onvermoeibare wereldverbeteraar en strijder tegen onrecht, altijd weer op de bres voor één of andere moreel hoogstaande zaak: de uitroeiing van besmettelijke ziekten, van de prostitutie, de armoede, de misdaad.* Esperanto, spiritualisme, wereldvrede? Geen moderne, de mensheid tot zedelijke verlichting brengende zaak, of Stead (prentje) deed mee. Bijzonder passend was dan ook dat Stead de dood vond bij de ramp met de Titanic, een ander symbool van het Victoriaanse vooruitgangsgeloof.
En achter die onvoorstelbare, zichzelf volledig wegcijferende dadendrang, zat, zoals bij wel meer Victorianen, een mens die met zijn eigen lichaam en gevoelens geen blijf wist. Toen Stead, die bijzonder lang onwetend was gebleven, op volwassen leeftijd te horen kreeg hoe de menselijke voortplanting in zijn werk ging, riep hij verontwaardigd uit: "It is monstrously indecent. One wonders how two self-respecting people could face each other after performing it.”**
Het verklaart mogelijk enigszins dat onvermoeibare wereldverbeteren.
* Stead (prentje) voerde zijn campagnes in de pers en zijn uitermate beeldrijke en op saillante details de nadruk leggende reportagestijl wordt wel eens beschouwd als aan de basis liggend van de latere tabloids.
**. Blijkbaar kwam Stead later wel tot nieuwe inzichten. Op foto's zie je hem wel eens afgebeeld samen met een mevrouw Stead en met een stuk of zes nakomelingen. Een mens went aan alles, wellicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten